داوود علی ساقی - دانشیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مشهد، تخصص: ژنتیک و اصلاح دام/ ژنتیک کمی
علی مبارکی - کارشناسی ارشد علوم دامی جهاد کشاورزی خراسان رضوی
محمد رباطی بلوچ - کارشناسی ارشد علوم دامی جهاد کشاورزی خراسان شمالی
راضیه ساقی - دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی ف دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات آمیخته گری بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه بره های گوسفند نژاد کردی و آمیخته کردی× رومانف بود. بدین منظور از دو گروه ژنتیکی بره نژاد کردی خالص (KK) و بره آمیخته های کردی × رومانف (KR) استفاده شد. از شش بره از هر گروه برای تجزیه لاشه استفاده شد. تعداد بره های از شیر گرفته شده در گروه های ژنتیکی KK و KR به ترتیب ۹۵ و ۴۵ راس به ازای ۱۰۰ راس میش در معرض آمیزش بود. بره های کردی خالص دارای بیشترین و بره های آمیخته دارای کمترین وزن تولد بودند (به ترتیب ۴/۵ در مقابل ۴/۱ کیلوگرم). بر اساس نتایج حاصل، افزایش وزن روزانه بره های آمیخته نسبت به بره های کردی در دوره قبل از شیرگیری بیشتر بود (۰/۰۵>P). اما میانگین وزن پایانی بره های کردی نسبت به بره های آمیخته (به ترتیب۵۴/۸ در مقابل ۴۱/۵ کیلوگرم) بیشتر بود (۰/۰۵>P). گروه های ژنتیکی تاثیر معنی داری بر وزن لاشه های گرم و سرد بره های پرواری نداشتند. ولی تاثیر آمیخته گری بر ضخامت چربی، وزن دنبه و ران معنی دار بود (۰/۰۵>P). نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد آمیخته ها در دوره قبل از شیرگیری عملکردی بهتری نسبت بره های خالص دارند اما در دوره پروار عملکرد بره های کردی خالص نسبت به آمیخته ها بهتر می باشد.

آمیخته گری, ترکیبات لاشه, رشد, قوچ رومانف, گوسفند کردی