سوده مقصودی - استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشگاه شهید باهنر کرمان.
فاطمه حجازی مقدم - کارشناسی پژوهشگری، دانشگاه شهید باهنر کرمان
سعیده درویشی - کارشناس ارشد مطالعات زنان، دانشگاه شهید باهنر کرمان

رمان با تجربه­­ انسانی همراه با تخیل،  سر و کار دارد و از طریق توالی حوادث بیان می­شود و در آن گروهی از شخصیت­ها در صحنه­ مشخصی شرکت دارند. در رمان­های معاصر با وجود تحولات تازه،  ردپای مردسالاری و زنان گرفتار خشونت،  به وضوح دیده می­شود. مقاله­ حاضر به بررسی خشونت علیه زنان در رمان پریچهر نوشته مرتضی مودب­پور با بهره­گیری از تئوری­های نقد ادبی فمینیستی می پردازد. تکنیک  به کار رفته در این پژوهش تحلیل محتوا است. حاصل مطالعه چنان می­نماید که در این رمان خشونت نقش اساسی دارد و در قالب­های گوناگون (آشکار و پنهان) ظاهر می­شود و زنان را مغلوب می­سازد. بیش ترین خشونت به کار برده شده در این رمان مربوط به خشونت پنهانی روانی و بعد از آن خشونت پنهان اقتصادی و سپس خشونت آشکار است. شخصیتی که در این رمان بیش ترین خشونت بر او اعمال شده شخصیت پریچهر می­باشد.  در نهایت می توان نتیجه گرفت که رمان پریچهر با ساختاری مردسالارانه بیانگر ستم­های جنسیتی،  خشونت،  سرکوب و حقارت زنان،  در دو نسل متفاوت است.

خشونت, زنان, رمان و پریچهر