هادی مخملباف - استادیار ارتوپدی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
طاهره حبشی زاده - تخصص رادیولوژی، سبزوار، سبزوار، ایران
علی پارسا - دستیار تخصصی ارتوپدی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مقدمه زانو یکی از شایعترین مفاصل بدن است که دچار تروما می شود. تستهای کلینیکی در ارزیابی صدمات لیگامانی و منیسک در زانو به تنهایی دقت قابل اعتمادی ندارند. تصویر برداری با تشدید رزونانس مغناطیسی در حال حاضر دقت تشخیصی بسیاری از ضایعات زانو را بالا برده است و در مورد ضایعات تروماتیک زانو نیز غیر تهاجمی بودن آن مزیتی است که در مقایسه با آرتروسکوپی جلب توجه می کند . لذا هدف از این مطالعه بررسی نقش این روش تصویر برداری در مقایسه با آرتروسکوپی به عنوان روش استاندارد طلائی تشخیص ضایعات داخل مفصلی زانو است . روش کار این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی آینده نگر از سال ۱۳۸۷-۱۳۸۶ در بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شده است.۱۰۰ بیمار با ترومای زانو وارد این مطالعه شدند و مراحل مطالعه را کامل کردند .. از تمامی آنها MRI زانو به عمل آمد و سپس همگی تحت آرتروسکوپی زانو قرار گرفتند . تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار اکسل و SPSS انجام گردید . نتایج در ۵۵ زانو آرتروسکوپی پارگی لیگامان صلیبی قدامی را تایید کرد و همچنین ۷۵ مورد پارگی منیسک . در بین یافته های مختلف ارتباط و هماهنگی معناداری بین تست مثبت کشویی برای لیگامان صلیبی خلفی در معاینه فیزیکی و پارگی رباط صلیبی خلفی درMRI و تایید آن در آرتروسکوپی وجود داشت. MRI برای تشخیص پارگی دسته سطلی منیسک مدیال بسیار حساس و برای پارگی منیسک لترال بسیار اختصاصی بود . نتیجه گیری از این مطالعه نتیجه گیری می شود که آرتروسکوپی همچنان روش استاندارد طلائی برای تشخیص صدمات زانو می باشد و اسکن های قویتر با نرم افزارهای بهتر در روش تصویر برداری تشدید رزونانس مغناطیسی مورد نیاز است

آرتروسکوپی, تصویر برداری رزنانس مغناطیسی, زانو, منیسک, آسیب رباط صلیبی