رضا عربی - دانشجوی دکترای فراورده های بیولوژیک انستیتو پاستور ایران
فرزین روحوند - عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران
داریوش نوروزیان - عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران
محمدرضا آقا صادقی - عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران
آرش معمار نژادیان - عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران
حسین خان احمد - عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران
مهدی سادات - کارشناس ارشد انستیتو پاستور ایران
فاطمه متولی - کارشناس ارشد انستیتو پاستور ایران

استرپتوکیناز پرمصرف ترین دارو در درمان ترومبولیتیک عروق خونی به شمار می آید. با وجود این، به علت غیرانسانی بودن منشا آن و فعالیت غیراختصاصی در غیاب فیبرین، کاربرد آن با عوارض آلرژیک و ضایعات هموراژیک همراه می باشد. اثبات شده است که انواع کوتاه شده ای از استرپتوکیناز، درحالی که بیشترین فعالیت خود را حفظ کرده اند اختصاصیت بیشتری نسبت به فیبرین پیدا کرده و فاقد برخی نواحی آنتی ژنیک خود هستند. در این پژوهش استرپتوکینازهای کوتاه شده SKc۱۴۳-۳۸۶ و SKc۶۰-۳۸۶ به همراه استرپتوکیناز کامل در دو وکتور بیانی pQE۳۰ و pET۴۱a کلون شدند. در حالی که، استرپتوکیناز کامل در هر دو نوع وکتور بیان شد، pET۴۱a تنها وکتور موثر در تولید انواع کوتاه شده استرپتوکیناز بود. pET۴۱a دارای سه برچسب قبل از جایگاه آنزیمی خود می باشد که احتمالا" از بروز مشکلاتی همچون بیان ژن های هترولوگ نوترکیب در اشریشیاکلی جلوگیری می کند. بررسی SDS-PAGE و وسترن بلات پروتئین های تخلیص شده، درست بودن اندازه و ماهیت پروتئین های تولید شده را نشان داد. بررسی فعالیت اختصاصی پروتئین های SK۱۴۳-۳۸۶، SK۶۰-۳۸۶ و استرپتوکیناز کامل با استفاده از روش دقیق رنگ سنجی نشان دهنده کاهش ۸۳ تا ۹۱ درصدی در فعالیت انواع کوتاه شده بود. این پژوهش، مطالعه اولیه ای برای مقایسه فعالیت اختصاصی پروتئین های کوتاه شده و دست نخورده استرپتوکیناز تولید شده می باشد. برای بررسی اختصاصیت به فیبرین و همچنین میزان آنتی ژنیسیته نیاز به آزمون های بیشتر می باشد.  

استرپتوکیناز, پروتئین های کوتاه شده, کلونینگ, فعالیت بیولوژیک