کاربرد فناوری نانو در مهندسی ژئوتکنیک و تثبیت خاک یکی از روش های نو و مهم به شمار می رود. به منظور بررسی و امکان سنجی تثبیت خاک با استفاده از نانو تکنولوژی و ارائه راهکارهای کاربردی در اراضی زه دار گلستان، دو منطقه اینچه برون در شمال استان و شبکه بوستان در شرق گنبد انتخاب گردید. در این دو منطقه حفاری، نمونه برداری و آزمایشات صحرایی و آزمایشگاهی انجام و سپس ویژگی های و رفتار ژئوتکنیکی خاک شناسایی شد. در نتیجه این بررسی ها، دو پدیده واگرایی و رمبندگی در خاک های مطالعه شده وجود دارد و پتانسیل واگرایی و رمبندگی باعث آسیب رسانی به پروژه شبکه بوستان شده است. در این تحقیق با انتخاب تیمارهای مختلف از ۰/۵، ۱، ۲ و ۳ درصد وزنی از نانورس با خاک دو منطقه، ویژگی های خاک و رفتار ژئوتکنیکی آن مجددا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که افزودن نانورس باعث افزایش مقاومت نمونه های خاک و نیز کاهش پتانسیل رمبندگی و واگرایی خاک های مورد مطالعه می باشد. همچنین با توجه به اجرای بهسازی موردی به صورت اختلاط در محل خاک- نانورس به ضخامت ۵۰ سانتیمتر و تراکم آن در درصد رطوبت بهینه در ۶ متر از طول کانال شبکه سد بوستان با درصدهای مختلف می توان پی برد بعد از ارزیابی های اولیه و مشاهدات میدانی و انجام آزمایشات رمبندگی و واگرایی بعد از دوران آبگیری و بهره برداری از کانال، افزودن نانورس نقش بسیار مهمی در بهسازی خاک محل داشته به طوریکه نتایج حاکی از مناسب بودن مقدار ۲ درصد وزنی نانورس بر روی رفتار خاک در بهسازی عملی پایلوت در محدوده مورد مطالعه بوده است. در پروژه حاضر اگرچه نانورس در تماس با انسان قرار نمی گیرد، ولی وارد چرخه محیط زیست شده و ممکن است خطراتی را ایجاد نماید، لذا در تمامی مراحل رعایت مقررات ایمنی و کار در محیط های حاوی نانوذرات الزامی می باشد. محدودیت های تولید این ماده در کشور، باعث تحمیل هزینه بسیار زیاد به پروژه در مقایسه با سایر افزودنی ها نظیر آهک و سیمان خواهد گردید. در این خصوص با محاسبات اقتصادی انجام شده برای یک متر طول کانال تثبیت شده با نانورس حدود ۳۰ میلیون ریال هزینه داشته و در صورتیکه هزینه عملیات اجرایی تثبیت با سیمان حدود ۰/۱ هزینه با ناانورس خواهد بود.