حمیدرضا پورقاسمی

     اطلاع از تعداد، مساحت و فراوانی زمین­لغزش­های رخ­داده در هر منطقه­، نقش مهمی در ارزیابی درازمدت منطقه تحت تاثیر زمین­لغزش داشته و به­منظور تحلیل حساسیت، خطر و ریسک زمین­لغزش استفاده می­شود. در این ارتباط، پژوهش حاضر تلاش می­کند تا به بررسی احتمال بزرگی زمین­لغزش­های شناسایی­شده در حوزه آبخیز پیوه­ژن در استان خراسان رضوی پرداخته شود. در اولین مرحله، با استفاده از تصاویر گوگل ارث و بازدیدهای گسترده میدانی نقشه پراکنش زمین­لغزش­ها تهیه گردید. در مرحله بعد، با استفاده از نرم­افزار ArcGIS و جعبه ابزار XTools Pro، مساحت هر یک از لغزش­ها تعیین گردید. متعاقبا، احتمال بزرگی زمین­لغزش­های شناسایی شده در منطقه مورد مطالعه با استفاده از توابع چگالی احتمالی Double Pareto، Double Pareto ساده­شده و گامای معکوس در نرم­افزار R، محاسبه گردید. هم­چنین در پژوهش حاضر به­منظور بهینه­سازی ضرایب تخمینی از دو روش ناپارامتریک تخمینی چگالی هیستوگرام (HDE) و چگالی کرنل (KDE) و روش پارامتریک تخمینی بیشینه احتمال (ML) استفاده گردید. نتایج تابع چگالی احتمال نشان داد که روش­های تخمین ناپارامتریک (HDE و KDE) نتایج قابل قبولی برای کل لغزش­ها داشتند، اگرچه روش بیشینه احتمال نتایج خوبی ارائه نکرده است. هم­چنین نتایج احتمال رخ­داد لغزش بیان­گر شباهت مدل­های Double Parreto ساده شده و گامای معکوس با روش­های مختلف بهینه­سازی بوده، هرچند نتایج مدل DP با کم تخمینی همراه بوده و نتوانسته برآورد صحیحی از احتمال بزرگی لغزش­ها ارائه دهد

Landslide size probability, Probability density function, Optimization techniques, Pivejan Watershed, احتمال بزرگی زمین لغزش, تابع چگالی احتمال, تکنیک های بهینه سازی, حوزه آبخیز پیوه ژن