امید کرمی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سیدمحمد حسینی نصر - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حمید جلیلوند - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
میرحسن میریعقوب زاده - دانشگاه ارومیه

  تعیین کاربری­های مناسب به­منظور استفاده بهینه از سرزمین و جلوگیری از تخریب منابع گامی موثر در استراتژی توسعه پایدار است. بر این اساس در این مطالعه ابتدا با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) و سامانه اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) توان و پتانسیل حوزه آبخیز بابرود برای انواع کاربری­های مرسوم در ایران (جنگل­داری، اکوتوریسم، کشاورزی، مرتع­داری، توسعه مناطق مسکونی و حفاظت) مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس با استفاده از تکنیک MOLA به اولویت­بندی کاربری­ها در سطح حوزه پرداخته شد و نقشه آمایش سرزمین منطقه مورد مطالعه تهیه گردید که نتایج نشان داد که ۴۹/۵۹ درصد از سطح منطقه به جنگل­داری اختصاص یافت. همچنین به ترتیب ۸۲/۲۱، ۷۳/۱۷، ۰۵/۰، ۱۰۶/۰ و ۸۰۴/۰ درصد از سطح منطقه مورد مطالعه به کاربری­های اکوتوریسم، کشاورزی، مرتع­داری، توسعه مناطق مسکونی و حفاظت اختصاص یافت.

Ecological Capability, Land use Planning, AHP, GIS, Babolrood, توان اکولوژیک, آمایش سرزمین, فرآیند تحلیل سلسله مراتبی, سامانه اطلاعات جغرافیایی, بابلرود