پاسخ لاین های نوترکیب برنج ایرانی (Oryza sativa L.) به تنش شوری در مرحله گیاهچه
عنوان مقاله: پاسخ لاین های نوترکیب برنج ایرانی (Oryza sativa L.) به تنش شوری در مرحله گیاهچه
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-11-29_007
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-11-29_007
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیده مینو میرعرب رضی - Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan
رضا شیرزادیان - Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan
حسین صبوری - Department of Plant Production, University of Gonbad, Faculty of Agriculture Science and Natural Resource, Gonbad, Iran
بابک ربیعی - Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan
حسین حسینی مقدم - Department of Plant Production, University of Gonbad, Faculty of Agriculture Science and Natural Resource, Gonbad, Iran
خلاصه مقاله:
سیده مینو میرعرب رضی - Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan
رضا شیرزادیان - Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan
حسین صبوری - Department of Plant Production, University of Gonbad, Faculty of Agriculture Science and Natural Resource, Gonbad, Iran
بابک ربیعی - Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan
حسین حسینی مقدم - Department of Plant Production, University of Gonbad, Faculty of Agriculture Science and Natural Resource, Gonbad, Iran
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی مورفولوژیک ۱۱۴ لاین حاصل از تلاقی طارم محلی × خزر آزمایشی در مرحله گیاهچه ای در سطح نرمال و شوری ۸ دسیزیمنس به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در شرایط کشت هیدروپونیک انجام شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب صفات مورد بررسی در دو شرایط نرمال و تنش شوری نشان داد که اختلاف بین لاین ها برای کلیه صفات معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین ها برای صفات مورد بررسی نشان داد که اختلاف دو محیط فوق برای کلیه صفات به غیر از قطر ریشه معنی دار است. کد ژنوتیپی، تعداد و تراکم روزنه و نسبت وزن خشک ریشه به ساقه در تنش شوری افزایش یافت و برای سایر صفات نسبت به شرایط نرمال کاهش نشان داد. تجزیه واریانس صفات مورد بررسی در هر دو شرایط حاکی از اختلاف معنی دار بین لاین ها در همه صفات درسطح احتمال یک درصد بود. در تجزیه همبستگی نیز در هر دو شرایط بالاترین همبستگی بین زیست توده و وزن خشک ساقه بود. در رگرسیون گام به گام در شرایط نرمال به ترتیب صفات طول ساقه، چگالی سطح ریشه و نسبت وزن خشک ریشه به ساقه و در شرایط شوری نسبت وزن خشک ریشه به ساقه، سطح برگ، طول ساقه و قطر ریشه بیشترین تغییرات زیست توده را توجیه کردند. نتایج تجزیه به عوامل نشان داد که در شرایط نرمال و شوری به ترتیب ۵ عامل در توجیه تغییرات نقش دارند. در شرایط نرمال طول ساقه، زیست توده و سطح برگ در شوری وزن خشک ساقه، بیوماس و طول ساقه بیشترین اثر را بر واریانس کل داشتند. تجزیه کلاستر لاین ها را در شرایط نرمال، براساس زیست توده، در ۲ دسته و در شرایط شوری، در ۳ دسته و بر اساس کد ژنوتیپی در ۳ دسته گروهبندی نمود. لاین هایی که در گروه متحمل قرار گرفتند دارای زیست توده بالا نیز بودند. به طور کلی صفات طول ساقه، وزن خشک ساقه، به عنوان صفات موثر بر بیوماس به عنوان معیار گزینش مناسب جهت افزایش زیست توده در شرایط شوری می تواند معرفی گردد.
کلمات کلیدی: Correlation analysis, Forward regression, Factor analysis, Mean comparison, Rice, برنج, مقایسه میانگین, تجزیه همبستگی, رگرسیون گام به گام, تجزیه به عامل ها
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1284643/