مجید کلانتر
فریبرز خواجعلی
اکبر یعقوبفر
جواد پوررضا
محمدرضا اکبری

برای بررسی اثر گندم و سبوس گندم با و بدون آنزیم بر ویژگی های عملکردی و هضمی جوجه های گوشتی، آزمایشی با قالب طرح کاملا تصادفی دارای پنج تیمار و پنج تکرار با استفاده از ۶۲۵ قطعه جوجه یک روزه سویه راس-۳۰۸ در دو دوره یک تا ۲۱ روزگی و ۲۲ تا ۴۲ روزگی اجرا شد. تیمارها شامل شاهد، گندم، گندم+آنزیم، سبوس گندم و سبوس گندم+آنزیم بودند. صفات مورد بررسی شامل عملکرد، خصوصیات لاشه، جمعیت میکروبی روده باریک، اسیدیته و گران­روی محتویات ایلئوم بودند. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر صفات مورد مطالعه در دوره آغازین، پایانی و در کل دوره معنی دار بود (۰۱/۰p<). در کل دوره، کمترین عملکرد رشد و بیشترین ضریب تبدیل مربوط به تیمارهای فاقد آنزیم بود. مکمل سازی تیمارهای گندم و سبوس گندم با آنزیم باعث بهبود صفات عملکرد و نزدیک شدن میانگین های مربوطه به میانگین های تیمار شاهد شد. میزان این بهبود نسبت به تیمارهای فاقد آنزیم یا تیمار شاهد معنی دار بود (۰۱/۰p<). تاثیر تیمارها بر صفات لاشه نیز معنی دار شد (۰۱/۰p<). بیشترین عملکردهای لاشه مربوط به شاهد بود ولی مکمل سازی جیره های گندم و سبوس با آنزیم باعث بهبود معنی دار صفات لاشه در این تیمارها شد (۰۱/۰p<). تیمارهای مختلف بر جمعیت میکروبی روده اثر معنی دار نشان دادند (۰۱/۰p<). بیشترین جمعیت میکروبی نامطلوب در تیمارهای فاقد آنزیم و بیشترین جمعیت میکروبی مطلوب در تیمارهای مکمل شده با آنزیم مشاهده شد. میزان اسیدیته و گران روی محتویات ایلئوم در تیمارهای فاقد آنزیم نسبت به شاهد به ترتیب کمتر و بیشتر بود (۰۱/۰p<). در کل با توجه به نتایج این تحقیق امکان جایگزینی گندم و سبوس گندم به جای ذرت در جیره جوجه گوشتی امکان پذیر بوده و مکمل سازی آنها با آنزیم باعث بهبود معنی دار صفات تولیدی، قابل مقایسه با تیمار شاهد شد. 

Broilers, Carcass Characteristics, Growth Performance, Microbial Population, Wheat and Wheat Bran, آنزیم, جوجه گوشتی, جمعیت میکروبی, سبوس گندم, رشد, گندم