حسین سامیان - کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد صفاشهر

امروز فناوری و زیست فناوری های نوین، امکان فرزندار شدن را برای زوجین نابارور فراهم آورده است. به کارگیری روش های جدید پزشکی گرچه به لحاظ توسعه و تحول این رشته از دانش بشری چشم گیر و خیره کننده است اما در عرصه های مختلف فقهی، حقوقی و اخلاقی و اجتماعی موجب بروز پرسش ها وبعضا مشکلاتی شده است که پاسخ به آن ها نیازمند تاملی جدی و تحقیقی گسترده و همه جانبه است. تشت آرای فقها، حرمت برخی از طرق جدید بارداری مصنوعی همچون استفاده از اسپرم بیگانه از منظر اکثر فقها و جواز استفاده از منظر برخی دیگر، و یا استفاده از تخمک بیگانه را بیان مینماید.این امر از موضوعاتی است که مستمسک آرای متعارض از سوی فقها و حقوقدانان گردیده است. همچنین عدم جامعیت وتوجه قانون و غفلت قانون گذار از ورود به حوزه های اختلاف برانگیز منجر شده که متاسفانه قوانین ایران در این مورد از رژیم حقوقی و قانونی مشخصی پیروی ننماید به این منظور، تحقیق پیش رو می کوشد تا ضمن معرفی و توضیح انواع روش های لقاح مصنوعی و چالش های فقهی و حقوقی این حوزه بالاخص در مورد روش های نامشروع لقاح مصنوعی (اهدای گامت) را مورد بحث و بررسی قرار داده است و ضرورت نگرش جامع و فراگیر و دقیق تر فقهی و قانونی را در این حوزه اثبات می نماید.

لقاح مصنوعی، ارث، کودک، مادر جانشین