شهلا شفیعی ادیب - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد
مجید امینی دهقی - دانشیار، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد
سید علی محمد مدرس ثانوی - استاد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی بر کمیت و کیفیت گیاه دارویی گل راعی (Hypericum perforatum L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل سه فاکتوره شامل کود فسفات زیستی (تلقیح و عدم تلقیح)، ورمی کمپوست (۰، ۵ و ۱۰ تن در هکتار) و کود شیمیایی فسفر (۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ۱۳۸۹ در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد اجرا شد. همچنین یک کرت به عنوان تیمار شاهد شیمیایی شامل کود شیمیایی (N=۲۵۰ kg/h، P۲O۵=۲۰۰ kg/h و K۲O=۱۰۰ kg/h) برای مقایسه با کرت های کود زیستی در هر تکرار قرار داده شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد بیولوژیک (۶۶/۱۹۹ گرم در مترمربع)، عملکرد سرشاخه گلدار (۳۳/۱۱۴۹ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد هیپریسین (۲۳/۱۵۷ گرم در هکتار) در سطح دوم ورمی کمپوست بدست آمد و بین سطح دوم و سوم ورمی کمپوست اختلاف معنی داری وجود نداشت. در این تحقیق اثرات متقابل دو فاکتور تلقیح بارور-۲ و کود شیمیایی فسفر معنی دار شد، به طوری که بیشترین میزان عملکرد سرشاخه گلدار (۴۴/۱۲۶۷ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (۶۷/۲۲۵ گرم در مترمربع)، عملکرد هیپریسین (۸/۱۷۶ گرم در هکتار) و کلروفیل a (۲۴۷/۰ میلی گرم بر گرم برگ تازه) در تیمار تلقیح بارور-۲ به همراه ۱۰۰ کیلوگرم کود فسفره بدست آمد که در بیشتر آنها مقدارشان با تیمار ۲۰۰ کیلوگرم کود فسفره بدون تلقیح با بارور-۲ اختلاف معنی داری وجود نداشت. مقایسه شاهد با تیمارهای کود زیستی معنی دار گردید. به نظر می رسد که کودهای بیولوژیک می توانند در کشاورزی پایدار به عنوان یک جایگزین برای کودهای شیمیایی در گیاه دارویی گل راعی مورد استفاده قرار گیرند.

گل راعی (Hypericum perforatum L.), هیپریسین, کودهای زیستی, کود فسفات زیستی, ورمی کمپوست