سیدعلی اکرمی فر - دانشگاه صنعتی شریف دانشکده مهندسی کامپیوتر
غلامرضا قاسم ثانی

یکی از مهمترین مشکلات برنامه ریزی در هوش مصنوعی کند بودن فرایند برنامه ریزی است در سالهای گذشته تلاش های زیادی برای حل این مشکل انجام گرفته که از آن جمله می توان به روشهای مکاشفه ای در برنامه ریزهای جلورو و روشهای یادگیری اشاره نمود دراین مقاله محدودیتهای روش یادگیری کنش های قابل اعمال را که به عنوان یک تابع مکاشفه ای مبتنی بریادگیری برای بهبود کارایی برنامه ریزی وابسته به دامنه ارایه شده است را برطرف نموده و نتایج آن را در برنامه ریزی مستقل ا زدامنه مورد بررسی قرار داده ایم.

برنامه ریزی در هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی، کنشهای قابل اعمال