محمدهادی راد - استادیار پژوهشی بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
محمد حسن عصاره - استاد گروه زیست فن آوری موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محمد خسروشاهی - دانشیار گروه تحقیقات بیابان موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مهدی سلطانی - کارشناس پژوهش بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

در مناطق خشک و نیمه خشک، بهبود پوشش گیاهی از طریق جنگل­کاری می تواند، ضمن کنترل بیابان­زایی و تولید مواد سلولوزی، شرایط را برای بقا و سکونت انسان و همچنین حیات وحش فراهم ­نماید. در کنار انتخاب گونه مناسب برای جنگل­کاری، می­بایست به نیازهای بوم شناختی و بوم سازگاری آن ها نیز توجه کرد. بسیاری از گونه های جنگلی، می­توانند با سازوکارهای مختلف ازجمله بهبود کارایی مصرف آب با خشکی مقابله نمایند. از طرف دیگر توجه به نیاز آبی واقعی این گیاهان و تاثیر تنش خشکی بر رفتار و سازگاری آن ها با طبیعت، حائز اهمیت است. از طریق آزمایش­های لایسیمتری و تعیین نیاز آبی تعدادی از گونه­های جنگلی ازجمله تاغ (Haloxylon aphyllum) و چند گونه اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis,E. microtheca E. sarjentii, E. leucoxyloni, E, saligna و E. flocktoniea)، سازوکارهای سازگاری آن ها برای بقا در شرایط خشک موردتوجه قرار گرفت. در میان گونه­های ذکرشده تاغ دارای کمترین نیاز آبی و مقاوم ترین گونه به تنش خشکی بود. این گونه همچنین از کارایی مصرف آب بالاتری در مواجه با تنش خشکی، برخوردار بود.

بیابان زایی, پوشش گیاهی, تبخیر تعرق, کارایی مصرف آب, ضریب گیاهی