محمدجواد زالی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی–توسعه روستایی دانشگاه گیلان
محمد کریم معتمد - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان

پوشش کانال­های آبیاری منجر به افزایش مقاومت دیواره­های خاکی آن ها در مقابل آب، کاهش نفوذ و تلفات آب می گردد که برای افزایش راندمان انتقال آب یک امر ضروری است. کانال های آبیاری نیاز به هزینه زیادی برای حفظ و نگهداری دارند که باید توسط دولت و بخش عمومی تامین شود. مشارکت بهره برداران در حفظ و نگهداری از کانال­های آبیاری امری ضروری است. پژوهش حاضر باهدف بررسی میزان مشارکت شالی کاران در حفظ و نگهداری کانال­های آبیاری پوشش­دار درجه سه در شهرستان رشت به صورت میدانی صورت گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی­های فردی، اجتماعی- اقتصادی کشاورزان شالی کار و تاثیر آن بر مشارکت آن ها در حفظ و نگهداری کانال­های آبیاری می­باشد. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه می­باشد که پایایی آن از طریق آلفای کرون باخ مقدار ۷۵% تائید گردیده است و روایی آن با نظر­سنجی از ۱۵ نفر اساتید و کارشناسان مربوطه مورد تائید قرارگرفته است. جامعه آماری این پژوهش کشاورزان شالی کاری شهرستان رشت است که در طول ۱۶۲۸ متر از کانال­های آبیاری درجه سه ۲۰۳ نفر می­باشند. حجم نمونه با استفاده از جدول گرجسی- مورگان ۱۳۳ تعیین و نمونه­های انتخابی به صورت نمونه­گیری کاملا تصادفی انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان می­دهد که بین ویژگی­های فردی سن و سطح تحصیلات، شغل اصلی و مالکیت، عضویت در نهاد­های اجتماعی و وضعیت اقتصادی شالی کاران با مشارکت آن ها در حفظ و نگهداری کانال های آبیاری رابطه­ی معنی­داری وجود دارد.

شالی کاران گیلانی, مشارکت, وضعیت اقتصادی و اجتماعی, کانال های آبیاری