کامبیز مشایخی - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ایوب قربانی دهکردی - دانشجوی دکتری علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
بهنام کامکار - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
بهاره رحمانی - دانشجوی دکتری علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

یکی از روش های تولید پیاز خوراکی استفاده از بذر است. از دیدگاه تولید محصول، تشکیل گل و بذر از ارزش بالایی برخوردار است. به منظور بررسی اثر وزن اولیه سوخ های پیاز خوراکی (رقم وایت اسپانیش) روی اجزای عملکرد و کیفیت بذر، تحقیقی در دو سال زراعی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ و ۱۳۹۳-۱۳۹۲ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر مشخص نمود که بیشترین قطر بوته، ارتفاع بوته در ۱۸ و ۵۰ روز پس از کاشت، ارتفاع ساقه گل دهنده، قطر ساقه گل دهنده، قطر گل آذین و گل آذین بذری، تعداد گل آذین بذری، چند قلویی در ۵۰ و ۷۰ روز پس از کاشت و ضریب سرعت جوانه زنی مربوط به پیازها با وزن اولیه سوخ بالا (۱۷۵-۱۵۰ گرم) بود. این در حالی است که پیازهای با اندازه ی کوچکتر دارای بیشترین مقدار وزن هزار دانه، وزن خشک گیاهچه و تعداد گیاهچه های طبیعی بودند. سوخ های کوچک، علی رغم تولید مقدار بذر کمتر، بذور درشت تر و با کیفیت بالاتری تولید می کنند. بنابراین پیشنهاد می گردد جهت تولید بذر مرغوب از پیازهای کوچک استفاده شود. همچنین با توجه به مدل های به دست آمده برای وزن هزار دانه و تعداد گیاهچه طبیعی و انطباق مناسب این مدل ها با مقادیر اندازه گیری شده (به ترتیب ۸۰/۰ و ۹۴/۰) می توان مقادیر این شاخص ها را بر اساس مدل های ارائه شده پیش بینی نمود.

گل آذین, گیاهچه طبیعی, وایت اسپانیش, وزن سوخ, وزن هزار دانه