تاثیر کمپوست کردن هوازی و بی هوازی بر حذف آنتی بیوتیک های انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین از کود مرغی
عنوان مقاله: تاثیر کمپوست کردن هوازی و بی هوازی بر حذف آنتی بیوتیک های انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین از کود مرغی
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-22-4_013
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-22-4_013
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهسا محمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
فروزان قاسمیان رودسری - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم دانشگاه زنجان
اکبر حسنی - استادیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
عباسعلی زمانی - استادیار گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
خلاصه مقاله:
مهسا محمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
فروزان قاسمیان رودسری - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم دانشگاه زنجان
اکبر حسنی - استادیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
عباسعلی زمانی - استادیار گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
زمینه و هدف: بخش زیادی از آنتیبیوتیکهای مورد استفاده در مرغداریها از طریق فضولات آنها خارج میشود. این فضولات بهعنوان کود آلی در کشاورزی استفاده شده و باعث انتشار آنتیبیوتیکهای دامی در محیط زیست میشود. این ترکیب ها ممکن است سبب افزایش مقاومت آنتیبیوتیکی جمعیتهای میکروبی شود و یا به گیاهان رشد یافته در این خاکها صدمه وارد کند. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر کمپوست کردن کود مرغی به روش هوازی و بیهوازی بر مقدار آنتیبیوتیکهای انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین موجود در کود مرغی در دو سطح غلظتی بالا و پایین و مقایسه آنها با یکدیگر بوده است. روش بررسی: این آزمایش در سال ۱۳۹۶ انجام شد. دو نمونه کود مرغی گوشتی تازه پس از اتمام دوره تیمار مرغها با آنتیبیوتیک انروفلوکساسین تهیه شد. این دو نمونه محتوی دو سطح غلظتی بالا و پایین از انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین بودند. عملیات کمپوست نمودن کودهای مرغی به روش آماری کاملا تصادفی و با تیمارهای ۱- هوازی در سطح غلظتی پایین ۲- هوازی در سطح غلظتی بالا ۳- بیهوازی در سطح غلظتی پایین و ۴- بیهوازی در سطح غلظتی بالا در پنج تکرار به مدت ۷۵ روز انجام یافت. در فواصل زمانی مشخص نمونهها تهیه شده و غلظت انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین در آنها به روش HPLC اندازهگیری شد. دادههای به دست آمده با معادله سنتیکی درجه اول برازش شده و نیمهعمر تجزیه آنتیبیوتیکها محاسبه شد. یافتهها: نتایج نشان داد که در پایان دوره، در تیمارهای یک تا چهار به ترتیب ۲/۵۴، ۳/۶۴، ۳/۶۵ و ۷/۶۹ در صد از انروفلوکساسین و ۰/۴۱، ۸/۵۷، ۸/۵۷ و ۸/۶۱ در صد سیپروفلوکساسین باقی مانده بود. ضریب همبستگی به دست آمده از برازش معادله سنتیکی درجه اول در تیمارها (بین ۷۱/۰ تا ۹۲/۰) نشان داد که دادههای آزمایش به خوبی با این معادله برازش میشوند. نیمهعمر تجزیه انروفلوکساسین بین ۲۷/۹۶ تا ۶۸/۱۵۰ روز به دست آمد. مقدار نیمهعمر تجزیه برای سیپروفلوکساسین نیز بین ۲۸/۵۷ تا ۴۸/۱۱۷ روز به دست آمد. بحث و نتیجهگیری: در مجموع نتایج نشان داد که فرایند کمپوست کردن موجب کاهش غلظت آنتیبیوتیکها شده و از ورود آن به محیط زیست جلوگیری میکند. سرعت تجزیه آنتیبیوتیکها در شرایط هوازی بیشتر از شرایط بیهوازی بود. نرخ تجزیه هر دو آنتیبیوتیک در غلظت اولیه بالا کمتر از نرخ تجزیه آن در غلظت پایین بود. نرخ تجزیه سیپروفلوکساسین نیز بیشتر از انروفلوکساسین بود. نتایج این پژوهش میتواند به ایجاد قوانین و مقررات مربوط در نهادهای مرتبط، در جهت کاهش ورود آنتیبیوتیکهای دام و طیور به محیط زیست کمک کند.
کلمات کلیدی: انتشار آنتی بیوتیک ها در محیط زیست, سینتیک تجزیه انروفلوکساسین, کود مرغی, هضم هوازی و بی هوازی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1287432/