نرجس خسروجردی - عضو هیات علمی دانشکده مهارت و کارآفرینی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

یکی از شاخصه های مهم در ساختمان های آموزشی، داشتن فضای باز کافی جهت تحرک کودکان است. حیاط مدرسه نخستین محل برخورد کودک و به طور کلی دانش آموزان با مدرسه است و به عنوان بخشی از فضای فیزیکی مدرسه نقش قابل توجهی در فرآیند یادگیری دارد. کودکان به فضای باز و آزاد نیاز دارند. فضاهایی که بتواند شرایط جنبش و فعالیت زیاد، بازی های پر سر و صدا، حرکات بچه گانه نظیر جستن، پریدن و دنبال هم دویدن را برای آنها فراهم نماید. اگر حیاط مدرسه با رعایت ضوابط و اصول فنی و طراحی محوطه در مدارس، محوطه سازی شده باشد و وسایل ورزشی و تفریحی مناسب نیز در آن تعبیه گردد، در واقع فضایی دلنشین و زیبا است که برای رفع خستگی دانش آموزان خصوصا در زنگهای تفریح بسیار موثر است. این فضا باعث تخلیه انرژی و تجدید قوای ذهن و بدن می شود. حیاط، دانش آموز را برای حضور در کلاسهای بعدی آماده می سازد و در نتیجه بازدهی آنان افزایش می یابد.

حیاط، خاطره، سیزینگی، تمرکز، بازی