بررسی کارایی راکتور ناپیوسته متوالی (SBR) در تصفیه فاضلاب در شرایط مختلف بهره برداری و راهبری
عنوان مقاله: بررسی کارایی راکتور ناپیوسته متوالی (SBR) در تصفیه فاضلاب در شرایط مختلف بهره برداری و راهبری
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-13-2_001
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-13-2_001
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
افشین تکدستان
ناصر مهردادی
علی ترابیان
خلاصه مقاله:
افشین تکدستان
ناصر مهردادی
علی ترابیان
بسیاری از کشورهای صنعتی ونیمه صنعتی تجربه استفاده از راکتور ناپیوسته متوالی (SBR ) جهت تصفیه فاضلاب های شهری و صنعتی را با موفقیت پشت سر گذاشته اند . سادگی ، انعطاف پذیری و مقرون به صرفه بودن این روش تصفیه بیولوژیکی باعث اهمیت استفاده از آن در تصفیه فاضلاب شهری و صنعتی شده است.هدف از این تحقیق ارزیابی کارایی راکتور ناپیوسته متوالی در تصفیه فاضلاب شهری در شرایط مختلف بهره برداری و راهبری می باشد. برای انجام مطالعه از دو عدد راکتور ناپیوسته متوالی استوانه ای شکل، از جنس پلکسی گلس، به حجم ۲۰ لیتر ، استفاده شد. . جهت تغذیه راکتور از فاضلاب مصنوعی با COD=۶۰۰ و BOD۵=۴۲۰ میلی گرم بر لیتر استفاده شد. راکتور در پنج زمان ماند سلولی ۵ ، ۱۰،۱۵ ، ۲۰ و ۲۵ روز بهره برداری شد. پس از ایجاد شرایط پایدار در راکتورها در طول ۸ ماه تحقیق، نمونه برداری و آزمون پارامترهایی از قبیل COD ، BOD ، MLSS ، MLVSS ، MLNVSS ، PH ، DO ، SV۱ ، SOUR و F/M انجام یافت. نتایج نشان داد که در بین زمان ماند سلولی مختلف (۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ روز) در زمان ماند سلولی ۱۰ روز بهترین بازده حذف COD (۹۵%) بدون مشکلات پدیده بالکینگ ، پدیده نوک سوزنی فلوک و همچنین تولید کف و رشد پراکنده ایجادگردید. در این زمان ماند سلولی SVI=۹۰ ml/gبود . در این زمان ماند سلولی سیتم در فاز کاهش رشد بهره برداری شد و F/M=۰.۲۵ ۱/d بود. در زمان ماند سلولی پایین تر از ۵ روز بازده حذف مواد آلی به دلیل ایجاد کف سفید پرحجم ناشی از پایین بودن MLSS و همچنین ایجاد لخته ریز به دلیل رشد پراکنده پایین بودو خاصیت ته نشینی لجن( ml/g SVI=۶۰ ) پایین بود وبنظرمی رسد سیتم در فاز رشدلگاریتمی بهربرداری شد و F/M=۱.۸ ۱/d بود. در زمان ماند سلولی بیش از ۲۵ روز نیز پدیده بالکینگ رشته ای تشدید یافت و بازده سیتم به دلیل خاصیت بد ته نشینی لجن (ml/g SVI=۲۱۵ ) پایین بود و لجن به دلیل رشد بیش از حد میکروارگانیسم های رشته ای به راحتی ته نشین نمی شد.در این شرایط F/M=۰.۰۵ ۱/d بود. با افزایش زمان ماند سلولی ( بالاتر از ۲۰روز) به دلیل ورود به فاز خودتخریبی ، و افزایش باکتری های غیر فعال و پیر، نرخ مصرف اکسیژن پایین و میزان SOUR به ۷ میلی گرم اکسیژن در ساعت به ازای هرگرم مواد معلق فرار رسید. اما در زمان سلولی پایین ( ۵ روز) به دلیل فاز رشد لگاریتمی ، و افزایش باکتری های فعال و جوان نرخ مصرف اکسیژن بالاو میزان SOUR به ۲۲ میلی گرم اکسیژن در ساعت به ازای هرگرم مواد معلق فرار رسید.
کلمات کلیدی: SBR, زمان ماند سلولی, نرخ مصرف اکسیژن, رشد میکروارگانیسم ها, SVI
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1288273/