نرجس یزدانی - کارشناس ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد
فریبرز رحیم نیا - ** استاد، دانشگاه فردوسی مشهد.

چکیده     این پژوهش در پی بررسی نقش واسط پایبندی سازمانی کارکنان در رابطه بین تعلق خاطر کاری و سرمایه­های روان شناختی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار آنان و همچنین بررسی اثر تعدیل­گر سن کارکنان در رابطه­ بین پایبندی سازمانی و رفتارهای انحرافی در محیط کار است. پژوهش حاضر در نمونه­ای شامل ۵۲۲ نفر از کارکنان مناطق سیزده­گانه شهرداری مشهد، به­وسیله پرسشنامه­ای مبتنی بر ۶۷ سوال انجام شد. روایی سازه های پرسشنامه با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی و نرم افزار AMOS مورد­ارزیابی قرار گرفت. انسجام درونی ابزارهای مورداستفاده با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد. نتایج نشان داد افزایش سرمایه­های روان شناختی و پایبندی سازمانی کارکنان باعث کاهش بروز رفتارهای انحرافی در محیط کار می­شود؛ همچنین با افزایش سرمایه­های روان شناختی در این کارکنان، سطح تعلق خاطر کاری آنان نیز افزایش می­یابد. کارکنانی که تعلق خاطر کاری و سرمایه­های روان شناختی بالاتری دارند و همچنین کارکنانی که دارای سن بیشتر از ۴۰ سال هستند، به سازمان خود بیشتر پایبند بوده و تمایل کمتری به بروز رفتارهای انحرافی در محیط کار دارند.

سن, پایبندی سازمانی, سرمایه های روان شناختی, تعلق خاطر کاری, رفتارهای انحرافی در محیط کار