مریم شیخ الاسلامی بورقانی - مدرس گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور اراک (مسوول مکاتبات).
محمد رضوانی - عضو هیات علمی، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران.
سید محمد شبیری - عضو هیات علمی، کروه آموزش محیط زیست، دانشگاه پیام نور تهران، ایران.

زمینه و هدف: آلودگی های محیط زیستی و تهدید سلامتی موجودات زنده از جمله پیامدهای منفی استفاده از سموم دفع آفات و بیماری های نباتی است. فرضیه تحقیق این است که افزایش استفاده از سموم دفع آفات و بیماری های نباتی به علت افزایش جمعیت محیط زیست را تهدید می کند. هدف از این پژوهش پیش بینی میزان سموم  دفع آفات و بیماری های گیاهی در چشم انداز ۱۴۰۴ و  ارایه راه کارهای آموزشی جهت کاهش مصرف این مواد است. روش بررسی: در ابتدا بر اساس روش های قیاسی روند مصرف سموم دفع آفات و بیماری های نباتی  بررسی می شود. در مرحله بعد به وسیله مطالعات جمعیتی، جمعیت کشور در سال ۱۴۰۴ پیش بینی می شود. سپس به وسیله مدل سازی آماری، یک مدل رگرسیون غیرخطی بین متغیرهای جمعیت و میزان مصرف سموم دفع آفات و بیماری های نباتی ارایه شده و به وسیله این مدل  میزان مصرف سموم  در چشم انداز ۱۴۰۴ پیش بینی می شود.  یافته ها: نتایجی که از این پژوهش حاصل می شود حاکی از آن است که میزان استفاده ازسموم دفع آفات و بیماری های نباتی در سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۱ روند کاهشی داشته است. مدل رگرسیون محاسبه شده در کشور بین متغیرهای سموم و جمعیت نشان می دهد که در چشم انداز ۱۴۰۴، مقدار استفاده از سموم  به میزان یک سی و چهارم نسبت به سال ۱۳۹۰ کاهش خواهد داشت. نتیجه گیری: حرکت به سمت محیط زیست مطلوب، از نظر کاهش استفاده از سموم دفع آفات مثبت ارزیابی شده و بنابراین فرضیه تحقیق رد می شود. به منظور شتابان کردن حرکت به سمت کاهش استفاده از سموم دفع آفات راه کارهای آموزشی به صورت یک مدل ارایه می شود.

سموم دفع آفات و بیماری های نباتی, جمعیت, مدل رگرسیون, راه کار آموزشی