مجیدرضا گنجی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران،
لعبت تقوی - استادیار گروه آلودگی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.
قاسمعلی عمرانی - استاد گروه علوم محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانش گاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.

زمینه و هدف: نظر به این که شناسایی شیوه هایی آموزشی مختلف شهروندان و بهره گیری از روش های موثر می تواند راه رسیدن به مدیریت جامع پسماند و در نهایت توسعه پایدار را هموار سازد ، زمینه ساز این پژوهش شده است. روش بررسی: چهار ابزاری که برای جمع آوری داده ها استفاده شده شامل مصاحبه با اساتید و کارشناسان، مطالعات کتاب خانه ای، اسناد و مدارک و پرسش نامه(اصلی و ویژه تحلیل سلسله مراتبی)می باشد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل و با استفاده از روشAHP  اولویت بندی شدند. برای به دست آوردن پایایی در این پژوهش، ضریب آلفای کرونباخ ۸۱/۰ محاسبه گردید. به منظور سنجش و تایید روایی، پرسش نامه توسط اساتید و متخصصین مربوطه مورد بررسی قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: نتایج روش AHP نشان داد که روش تلفیقی ، بهترین شیوه برای آموزش تفکیک و جمع آوری پسماند می باشد.  نهایتا می توان عنوان نمود که  از چهار روش آموزشی موجود در منطقه، روش تلفیقی بهترین شیوه، مناسبترین زمان آموزش، عصر روزهای هفته و مناسب ترین مکان نیز مدارس و بوستان ها شناخته شدند. شایان ذکر است که ارتقای آگاهی های تخصصی  مدرسین، آموزش گران و دیگر افراد مرتبط با پسماند در شهرداری نیز برای اثر بخشی روش های آموزشی بسیار موثر میباش

پسماند شهری, جمع آوری, تفکیک, رتبه بندی, آموزش