آزاده پناهنده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-محیط زیست، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران.
غلامرضا اسدالله فردی - استاد مهندسی عمران-محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران.
محسن میرمحمدی - استادیار گروه مهندسی عمران - محیط زیست، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران.

زمینه و هدف: روزانه ۷۵۰۰ تن پسماند جامد شهری در تهران تولید و پس از پردازش، ۴۰۰۰ تن آن­ها بعنوان دورریز باقی می­ماند. استفاده مجدد از پسماند برای حفظ منابع و کاهش آلودگی­های زیست محیطی ضروری است. هدف این مقاله بررسی امکان فنی و اقتصادی استفاده از دورریز پسماندهای تهران در کوره­های سیمان است. روش بررسی: مقدار دورریزهای پسماند از سازمان مدیریت پسماند اخذ و ارزش حرارتی آن­ها با فرمول Dulong محاسبه شد. سپس مشخصات فیزیکی و شیمیایی دورریزها به کمک تحلیل­های نهایی به دست آمد. در نهایت، هزینه تولید یک تن کلینکر با مصرف سوخت گاز ، مازوت و پسماند، همچنین هزینه­های صرفه­جویی شده با مصرف پسماند در کوره شماره ۸ کارخانه سیمان تهران نیز محاسبه شد. یافته ها: دورریز پسماندهای تهران با فرمول شیمیایی ۰۷/۰NS۳۲O۱۰۷H۷۱C دارای ۷۲/۲۴% رطوبت،۲۱% خاکستر و MJ/kg ۶/۲۳-۴/۲۱ ارزش حرارتی است. بنابراین می­توان tons/day ۵۴/۳۶۱۳ سوخت پسماند با ارزش حرارتی MJ/kg ۶۳/۱۹ و ۲۰% رطوبت تولید کرد. همچنین جایگزینی ۱۰% از ارزش حرارتی مورد نیاز کوره ۸ کارخانه سیمان تهران با سوخت پسماند به جای مازوت سالانه ۱۶/۴ میلیارد ریال درآمد و ۶/۲۸۲ میلیون ریال صرفه­جویی در هزینه دفن پسماند دارد. بحث و نتیجه گیری: مقدار ارزش حرارتی و گوگرد دورریزهای پسماند تهران مطابق الزامات یک سوخت جایگزین است؛اما کاهش مقدار خاکستر، رطوبت و اندازه پسماند، همچنین افزایش ارزش حرارتی دورریزهای پسماند ضروری است.

دورریز پسماند, سوخت جایگزین, سیمان