کبری حسنقلی نژاد یاسوری - استادیار دانشگاه معماری ، عضو هیئت علمی دانشگاه شاندیز
ناهید اصغرپور - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی شاندیز
میمنت خواجگی - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی شاندیز

جهان امروز با مجموعه ای از معضلات اقتصادی، اجتماعی و به ویژه زیست محیطی دست به گریبان است که دامنه این معضلات هر روز پیچیده تر می شود. به همین دلیل موضوع حفاظت از محیط زیست به عنوان یکی از مهم ترین مسائل و مشکلات جامعه جهانی در کانون توجه جامعه جهانی قرار گرفته است . در سال های اخیر، کشورها به اهمیت مسائل زیست محیطی پی برده اند و با احساس خطر نسبت به این مساله، به وضع برخیقوانین در سطح ملی و یا تنظیم توافقنامه های بین المللی پرداخته اند که به دنبال کاهش ضایعات زیست محیطی و حرکت در راستای محیط زیست مطلوب هستند . پایداری اجتماعی یکی از مفاهیم مرتبط با توسعه پایدار است که از دهه ۱۹۶۰ به بعد در برنامه های توسعه کشورهای مختلف وارد شد اما به دلیل عدم اجماع بر سر مولفه ها و جایگاه آن در میان سایر اجزاء توسعه پایدار در عمل به گونه های بسیار متفاوتی با آن برخورد شده است. قبل از انقلاب صنعتی، رابطه انسان و محیط طبیعی متعادل بوده و به نوعی توسعه پایدار بر آن حاکم بوده است. اما بعد از انقلاب صنعتی با توجه به دستیابی بشر به فنون و ابزارهای جدید، افزایش جمعیت و گسترش ایده مصرف انبوه، روز به روز تعادل بین بشر و محیط طبیعی، به زبان محیط طبیعی بهم خورده است. این عدم تعادل در محیط های شهری، بخصوص کلان شهرها بروز بیشتری داشته است و مشکلات فراوانی، از جمله مشکلات زیست محیطی را به همراه داشته است. روش تحقیق در این مقاله، با توجه به ماهیت نظری آن توصیفی تحلیلی بوده و برای گردآوری اطلاعات از - روش اسنادی کتابخانه ای استفاده شده است ضمن بررسی نیازهای انسان، تاثیر فرهنگ و بررسی شرایط پایداری زیست محیطی به بررسی تاثیر مولفه های پایداری اجتماعی در آن می پردازیم.

توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، انرژی ، پایداری نهادی ، پایداری زیست محیطی