پوریا توفیقی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد معماری- فناوری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
احمد اخلاصی - دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
مرتضی رهبر - استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

با رشد و توسعه ی روشهای نوین طراحی و همچنین نفوذ کامپیوترها به حوزه ی معماری تمایل معماران به استفاده از این روشها روز به روز افزایش یافته، تا آنجا که اکنون این روشهای جدید جایگزین روشهای سنتی طراحی شده اند. استفاده از چنین روشهایی معمار را در یافتن بهتر راه حلها و ایده های ابتدایی معماری کمک نموده و از آنجا که برای هر مسئله معماری لزوما یک راه حل صحیح وجود ندارد، تلاش میکند جوابهای بی شماری را در اختیار طراح قرار دهد. معماران شناخته شده ی بسیاری همچون نورمن فاستر، پیتر آیزنمن، فرانک گهری، زاها حدید، تویو ایتو و ... از این روشها در طراحی خود بهره برده و از امکانات ارائه شده توسط این روشها حداکثر استفاده را می نمایند. پیش بینی میشود استفاده از این روشها در آیندهای نه چندان دور توسعه یافته و حوزه های وسیع تری از طراحی معماری را در بر گیرد، به همین دلیل آشنایی با این روشها و نحوه ی کاربرد آن در معماری برای دانشجویان و طراحان جوان ضروری به نظر میرسد. به همین منظور مقاله حاضر با تاکید بر تعریف طراحی مولد به عنوان یکی از روشهای طراحی معماری و همچنین کاربرد آن در این رشته تدوین گردیده است. ما در این مقاله ی مروری، به تعریف طراحی مولد به عنوان یکی از این فناوریها نوظهور در عرصه معماری پرداخته و به این سوال پاسخ خواهیم داد که نقش طراحی مولد در یک فرآیند طراحی چیست و در چه مرحلهای از فرآیند طراحی میتوان از آن استفاده نمود، بدین منظور و جهت انجام این پژوهش، پس از جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانهای، به بسط مطالب به روش توصیفی -کیفی در جهت نیل به اهداف مطرح شده پرداخته ایم. انتظار آن است که بتوانیم علاوه بر تعریف طراحی مولد و بیان موارد استفاده از آن در معماری، چگونگی ورود آن در فرآیند طراحی را نیز پاسخ دهیم.

طراحی مولد، هوش مصنوعی، طراحی قاعده محور