اردلان افلاکی - استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سارا آل محمد - دانشجو کارشناسی ارشد، گروه معماری، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
سلماء حائری - عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران

امروزه رشد کودکان در همه مسائل از جمله خلاقیت، موضوعی است که همه گیر شده و بسیار حائز اهمیت می باشد؛ چرا که کودکان، آینده هر جامعه ای می باشند. توجه به خواسته خردسال و تلاش برای آموزش صحیح به آن موجب پیشرفت هر کشوری خواهد شد. بهترین زمان برای یادگیری در سنین پایین می باشد، پس نباید از آن غافل شد. در این خصوص مطالبی از قیبل خانواده، نحوه آموزش، محیط کالبدی، ارتباط با طبیعت و ... می تواند به رشد خلاقیت کودکان کمک کند. خردسال به تنهایی قادر به فراگیری نیست و در این مسیر نیاز به همکاری دارد، اما باید توجه داشت که قسمت زیادی از یادگیری او به واسطه دیدن و احساس کردن رخ می دهد. هدف از نگارش این مقاله، اهمیت دادن به آموزش صحیح کودکان در جهت رشد خلاقیت با بکارگیری و توسعه علم بایونیک در فضای آموزش محور می باشد. با تحقیق، گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، میدانی و مطالعه بر مقالات منتشر شده بر محیط های آموزشی موجود در شیراز و میزان توجه به خلاقیت و رشد کودکان لازم دیده شد که به شناخت درستی از کودکان، نیازهایشان و نحوه ارتقاء خلاقیت در آنان دست یابیم. بنابراین از طریق ارتباط مستقیم با طبیعت، معماری بایونیک و ویژگی های مشترکی همچون تکثیر، نظم، پیچیدگی، انعطاف پذیری، الهام و پاسخ به محیط می توان روند فراگیری در خردسالان را افزایش داد زیرا در طبیعت خلاقیت های زیادی موجود است.

آموزش خلاق محور، معماری بایونیک، طبیعت گرایی در معماری، خلاقیت در معماری، آموزش کودکان.