مهدیه رضایی - مربی گروه منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه پیام نور (مسئول مکاتبات)
سید مسعود منوری - استادیار گروه علوم محیط زیست- دانشکده محیط زیست و انرژی دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم وتحقیقات تهران)
قاسمعلی عمرانی - استاد گروه بهداشت محیط-دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

چکیده براساس محاسبات انجام یافته در محل دفن پسماندهای شهر خمین روزانه ۴۸ تن پسماند به صورت غیر اصولی دفن می گردد.این روش سنتی، مشکلات زیست محیطی بسیاری را در پی داشته است و ضرورت اقدامات بهینه سازی را بر مسئولان و مردم آشکار نموده است. جهت کاهش مشکلات دفع پسماندهای شهری، شهرداری خمین در استان مرکزی تصمیم به احداث و بهره برداری از تاسیسات کمپوست گرفته است. مساحت اراضی طرح ۲ هکتار و با اهداف توسعه آن به وسعت ۳ هکتار می باشد. ظرفیت تولید طرح در سال ۲ هزار تن کمپوست است که قابل افزایش نیز خواهد بود. با این حال گزینه مطرح دیگردراین زمینه در شهر خمین  و دیگر شهرهای با موقعیت مشابه، بهداشتی کردن دفن فعلی پسماندها از طریق انجام عملیات دفن بهداشتی می باشد. پژوهش حاضر سعی در مقایسه طرح کمپوست با دفن پسماندهاداشته و ضمن ارزشیابی محل فعلی دفن پسماندها با استفاده از روش الکنو  با انجام محاسبات از ملاحظات اقتصادی در این بررسی بهره جسته است و در نهایت به منطقی بودن انتخاب گزینه دفن بهداشتی برای شرایط شهر خمین ،با توجه به موقعیت اکولوژیکی و کسب حداکثر امتیاز اندکس الکنو و مقایسه هزینه های دفع هر کیلوگرم پسماند به دو شیوه موجود که دارای اختلاف بیش از ۱۰ تومان می باشد، دست یافته است. بدیهی است که در صورت رعایت تفکیک از مبدا و تبدیل طرح کمپوست به بیوکمپوست، به معنای واقعی کلمه و حذف بسیاری از لوازم و تاسیسات پرهزینه آن و سرشکن کردن هزینه های اقتصادی این طرح برای چند شهر مجاور در استان و یا استان های همجوار از طریق جانمایی محل طرح کمپوست در فاصله بین چند شهر نزدیک به هم می توان به نتایج بهتری در این زمینه دست یافت و این گزینه را نیز با بررسی دقیق، بار دیگر محل تامل قرار داد.

مواد زاید آلی, کمپوست, دفن بهداشتی