سهند جرفی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (مسئول مکاتبات)
محمد مهدی مهربانی اردکانی - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست - شرکت شهرک های صنعتی استان فارس
کامیار یغمائیان - دانشیار و عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران

این مطالعه با هدف بررسی عملکرد راکتورناپیوسته متوالی بستر ثابت در تصفیهفاضلاب مصنوعی انجام یافته است. به این منظور یک راکتور (SBR) استوانه ای شکل در مقیاس آزمایشگاهی که توسط بستر ثابت (حاوی بستر از نوع لانه زنبوری ۲۰۰۰ ) حمایت می گردید مورد استفاده قرار گرفت. میکروارگانیسم های اولیه این راکتور برای راه اندازی، از لجنفعال برگشتی یک تصفیه خانه شهری تهیه گردید. تغذیه راکتور با کمک فاضلاب مصنوعیانجام شد. در ابتدا راهاندازی و سازگارسازی میکروارگانیسم ها، با میزان COD برابر با ۳۰۰ میلی گرم بر لیتر انجام گرفت، سپس بارگذاری آلی راکتور با توجه به چرخه زمانی کلی ۲۴ ساعته (پرشدن: ۶ ساعت، واکنش: ۱۰ ساعت، ته نشینی: ۴ ساعت، سکون: ۲ ساعت و تخلیه: ۱۰ ساعت) و به ترتیب در میزان COD برابر با ۵۰۰،۱۰۰۰، ۱۵۰۰و ۲۰۰۰ میلی گرم بر لیتر طی چهار مرحله متوالی افزایش داده شد.لایه زیستی چسبیده بر روی بسترهای ثابت حمایت کننده راکتور (SBR) نقش مهمیرا در بهبود حذف COD ایفا می نمود. بیشترین بازده حذف مشاهده شده در COD ورودی ۱۰۰۰میلیگرم بر لیتر و برابر با ۹۴ % به دست آمد. همچنین بازده حذف ۸۲ درصدی راکتور مورد استفاده در این تحقیق حاکی از کارایی قابل قبول آن در کاهش بار آلی تا میزان KgCOD/m۳.d ۸/۴ می باشد.  

راکتور ناپیوسته متوالی, بستر ثابت, لایه زیستی, فاضلاب مصنوعی