نرگس السادات مرتضوی - دانشگاه اصفهان
حمیدرضا عریضی - دانشگاه اصفهان
زهره موسوی - دانشگاه اصفهان
عباس عباسپور - دانشگاه علامه طباطبایی

این پژوهش با هدف بررسی تفاوت بین شبیه­سازی بالا، متوسط و پایین و معرف بودن و معرف نبودن تمرین­های شبیه­سازی در دو نوع کانون ارزیابی بعد محور و کانون ارزیابی وظیفه محور در توانمندسازی کارکنان در محیط کار انجام شد.پژوهش حاضر از نوع پژوهش های شبه آزمایشی بوده و شرکت کنندگان در پژوهش شامل ۲۴ نفر از مدیران یک شرکت صنعتی بودند که به صورت نمونه هدفمند و با توجه به جدول مورفی و میورز (۱۹۹۹) انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در پژوهش شامل تمرین­های شبیه­سازی (ایفای نقش، بحث گروهی بدون رهبر، مطالعه موردی) و پرسشنامه توانمند­سازی (اسپریتزر،۱۹۹۵) بود. داده ها توسط تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در کانون ارزیابی بعدمحور، بین شبیه­سازی بالا، متوسط و پایین تمرین­های شبیه­سازی تفاوت وجود دارد و در کانون ارزیابی وظیفه­محور، بین معرف بودن و معرف نبودن تمرین­های شبیه­سازی کانون­های ارزیابی تفاوت وجود دارد(۰۵/۰>P). بنابراین نتیجه گرفته می­شود که شبیه سازی تمرین­های شبیه­سازی در کانون ارزیابی بعدمحور و معرف بودن تمرین­های شبیه­سازی در کانون ارزیابی وظیفه­محور اهمیت دارد. نتایج پژوهش حاضر در روند استخدام و ارتقا کارکنان از طریق کانون ارزیابی مفید خواهد بود.

توانمندسازی- تمرین های شبیه سازی- کانون ارزیابی(AC)