راحیل قاسمی سردره - گروه گیاهپزشکی پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
حسن رضا اعتباریان
نوازاله صاحبانی
حشمت اله امینیان

یکی از خسارات عمده مرکبات در دنیا شیوع و گسترش فزاینده پوسیدگی پس از برداشت می باشد که توسط کپک آبی( Penicillium italicum ) بوجود می آید. تاثیر جدایه ی آنتاگونیست Pichia guilliermondii M63 در کنترل رشد میسلیومی در آزمون کشت متقابل، آزمون متابولیت فرار و آزمون ترکیبات غیر فرار در روی محیط کشت PDA انجام گرفت که مساحت پرگنه ها بطور معنی داری کاهش یافت. در بررسی اثر جدایه ی مخمر در کنترل بیولوژیک بیماری کپک آبی بر روی پرتقال برای دوره انبار، چهار طرف میوه ها با سوراخهایی به عمق 3mm زخمی شدند و 40μl از سوسپانسیون 1×108 cells/ mL از جدایه های مخمر و سپس بعد از گذشت 24 ساعت 20μl از سوسپانسیون با غلظت 1×105 cells/ mL قارچ عامل بیماری تلقیح شد و سپس میوه ها در دو دمای 20 C و 5 C قرار گرفتند. در هر دو دما مساحت لکه های ایجاد شده بطور معنی داری کاهش یافت

Penicillium italicum ،Pichia guilliermondii M63 ، پرتقال و کنترل بیولوژیک