وجوب نظام هستی در معناشناسی قضای الهی از منظر حکمت متعالیه
عنوان مقاله: وجوب نظام هستی در معناشناسی قضای الهی از منظر حکمت متعالیه
شناسه ملی مقاله: JR_SCJA-9-1_007
منتشر شده در در سال 1388
شناسه ملی مقاله: JR_SCJA-9-1_007
منتشر شده در در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:
علیرضا خواجه گیر - دانشگاه آزاد اسلامی
خلاصه مقاله:
علیرضا خواجه گیر - دانشگاه آزاد اسلامی
طرح مسئله وجوب و ضرورت نظام هستی در ساختار فلسفی اصحاب حکمت متعالیه و تاثیر پذیری این مکتب از تعالیم و متون دینی به ویژه قرآن کریم در مسئله مذکور بسیار حائز اهمیت است. شاید به همین دلیل باشد که هم در متون تفسیری و هم در متون فلسفی بزرگان این مکتب این مسئله منعکس شده است . مسئله وجوب و ضرورت نظام هستی از یک سو مربوط به علم الهی نسبت به ماسوی خویش و مرتبه ای از مراتب علم الهی و از جهت دیگر مربوط به خود ماسوی الله و ساختار علی و معلولی نظام هستی است و در تفسیر و تحلیل جهان شناسی الهی از جایگاه خاصی برخوردار است. تقسیم بندی قضای الهی به مراتب ذاتی و فعلی، علمی و عینی،تشریعی و تکوینی در این نظام فکری در راستای تبیین مسئله مذکور بسیار قابل توجه است. این مقاله درصدد تبیین و تشریح مبانی مسئله وجوب و ضرورت نظام هستی از دیدگاه حکمت متعالیه صدرایی و شارحان آن- بالاخص علامه طباطبائی- و تاثیرپذیری آنها از متون دینی است.
کلمات کلیدی: قضا, وجوب, قدر, هستی, علیت, علم الهی, فعلیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1294985/