تفکیک و شناسایی تعدادی از لا ین ها و هیبریدهای برنج (Oryza sativa L.) با استفاده از نشانگرهای مولکولی مرتبط با تحمل به سرما
عنوان مقاله: تفکیک و شناسایی تعدادی از لا ین ها و هیبریدهای برنج (Oryza sativa L.) با استفاده از نشانگرهای مولکولی مرتبط با تحمل به سرما
شناسه ملی مقاله: JR_CRGU-2-3_006
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_CRGU-2-3_006
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه چمنی محصص - دانشجوی سابق کارشناسی، گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
حبیب اله سمیع زاده لاهیجی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
محمد مهدی سوهانی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
بابک ربیعی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
سهیلا طالش ساسانی - مربی گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
خلاصه مقاله:
فاطمه چمنی محصص - دانشجوی سابق کارشناسی، گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
حبیب اله سمیع زاده لاهیجی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
محمد مهدی سوهانی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
بابک ربیعی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
سهیلا طالش ساسانی - مربی گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
به منظور تعیین قرابت ژنتیکی چهار لاین ایرانی حساس به سرما و پنج لاین مقاوم به سرما با منشا IRRI و ۲۰ هیبرید حاصل از تلاقی آنها، تعداد ۲۴ نشانگر SSR مرتبط با QTLهای کنترل کننده مقاومت به سرما و چهار نشانگر مرتبط با ژنهای مقاومت به سرما مورد ارزیابی قرار گرفتند. بررسی ارتباط بین نشانگرهای SSR مرتبط با QTLهای کنترلکننده مقاومت به سرما با ارقام حساس و مقاوم به سرما نشان داد که نشانگرهای RM۲۹۲، RM۲۶۱، RM۲۷۰، RM۲۶۳، RM۲۸۳، RM۷۲۰۰، RM۷۰۰۳، RM۲۳۹، RM۶۷۷۰، RM۱۰۱ و RM۳۳۵ به خوبی توانستند ژنوتیپهای حساس ایرانی را از ژنوتیپهای مقاوم به سرما با منشا IRRI جدا کنند. ژنوتیپهای حسنی و بینام به ترتیب بیشترین و کمترین شباهت را با ژنوتیپهای با منشا IRRI داشتند. نشانگرهای مرتبط با ژنهای مقاوم به سرما در بین والدین چند شکلی نشان ندادند. از میان ۲۴ نشانگر SSR استفاده شده، ۱۸ نشانگر چند شکلی نشان دادند که تعداد ۵۱ نوار چند شکل را بین ۹ ژنوتیپ والدی تولید کردند. از بین نشانگرهای SSR، RM۸۴ و RM۲۰۲ با شش و پنج نوار بیشترین و نشانگرهای RM۳۳۵، RM۲۹۲، RM۴۲۰،RM۳۴۱ ، RM۲۶۱، RM۲۷۰ و RM۲۸۳ با دو نوار کم ترین تعداد نوار چند شکل را ایجاد نمودند. محتوای اطلاعات چند شکلی (PIC) نشانگرهای SSR بین ۲۵/۰ تا ۴۰/۰ متغیر بود. تجزیه خوشهای به روش UPGMA بر اساس ضریب تطابق ساده و بر پایه نشانگرهای SSR، نه لاین والدینی و ۲۰ هیبرید آنها را در چهار گروه قرار داد، که به ترتیب شامل ۶، ۵، ۱۵ و ۳ ژنوتیپ بودند. در مجموع هیبریدها شباهت بیشتری با ژنوتیپهای IRRI داشتند. تابع تشخیص کانونی به روش خطی فیشر نشان داد که صحت گروه بندی حاصل از تجزیه خوشهای ۱/۹۳ درصد بود.
کلمات کلیدی: تابع تشخیص, تجزیه خوشه ای, ضریب تطابق ساده, مقاومت به سرما, نشانگرهای SSR
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1296455/