مهدی غلام پور - استادیار، گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه امام علی، تهران، تهران، ایران
محمد حسن عامری - کارشناسی ارشد، گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه امام علی، تهران، تهران، ایران

 آلیاژ استلایت ۶، به روش لایه­ نشانی جرقه الکتریکی، روی زیرلایه­ ای از جنس فولاد زنگ نزن آستنیتی، لایه­ نشانی شد. نتیجه ی لایه ­نشانی، پوششی چسبنده به ضخامت ۱۰ ± ۱۰۰ میکرون بود. به ­منظور بهبود ویژگی­ های پوشش استلایت ۶ ایجاد­ شده به روش جرقه الکتریکی، از فرایند ساچمه­ زنی پرانرژی، استفاده شد. ریزساختار پوشش، تغییرات ترکیب شیمیایی از سطح تا عمق، رفتار سایشی پوشش، ریزسختی و عیوب لایه پوشش قبل و بعد از فرایند ساچمه­ زنی پرانرژی، با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی و میکروسکوپ نوری، آنالیز عنصری خطی و ارزیابی سایشی پین روی دیسک، بررسی شد و تاثیر فرایند ساچمه­ زنی روی پوشش استلایت، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می­ دهد که ساچمه ­زنی پرانرژی بر سطح پوشش استلایت ۶ (ایجاد­ شده به روش لایه­ نشانی جرقه الکتریکی) سبب می­ شود که مشخصه زبری سطح پوشش از ۱۴ به ۵/۴ میکرون کاهش یابد و سختی آن از ۴۵۰ به ۵۴۰ ویکرز افزایش پیدا کند؛ از طرفی خواص سایشی پوشش بهبود یابد، میزان عیوبی نظیر تخلخل­ ها، کم شده و میکروترک­ها و نقص در ذوب شدگی­ ها در اثر تنش­ های پسماند فشاری و تغییر شکل موم سان شدید، کور شوند.

لایه نشانی جرقه الکتریکی, ساچمه زنی پر انرژی, استلایت ۶, فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۱۶