سکینه کوهی - گروه مهندسی آب دانشگاه بین المللی امام خمینی
اصغر عزیزیان - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
لوکا بروکا - موسسه تحقیقات ژئو هایدرولوژی IRPI، پروجای ایتالیا

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کارایی عملکرد مدلهای بازتحلیل شده GHM و LSMs مربوط به پایگاه اطلاعاتی Earth۲Observe در تخمین رواناب خروجی از حوضه سفیدرود به انجام رسیده است. همچنین برای به چالش کشیدن عملکرد مدلهای مذکور، از نتایج مدل واسنجی شده مدل VIC-۳L که بر اساس داده های دبی مشاهداتی صورت گرفته است نیز استفاده گردید. بر اساس شاخص های آماری ضریب همبستگی (CC) و شاخص کارائی نش-ساتکلیف (NS) نتایج نشان داد که مدل سطح زمین SURFEX-TRIP در دو مقیاس زمانی روزانه و ماهانه دارای بهترین عملکرد در شبیه سازی رواناب می باشد. مقادیر شاخص های CC و NS بترتیب در گام زمانی روزانه معادل ۷۵/۰ و ۵۵/۰ و در گام زمانی ماهانه ۸۶/۰ و ۷۳/۰ می باشند. نتایج حاصل از اجرای مدل سطح زمین VIC-۳L نیز تقریبا خروجی مشابه به مدل واسنجی نشده SURFEX-TRIP را بدست داد. بطورکلی نتایج بدست آمده حاکی از عملکرد نسبتا مناسب مدلهای سطح زمین نسبت به مدلهای هیدرولوژیکی بزرگ مقیاس می باشد که علت اصلی آن نیز این است که مدلهای سطح زمین به علت مدلسازی کامل بیلان آب و انرژی و همچنین امکان تبادل جرم با اتمسفر از عملکرد بسیار مناسبی در برآورد بیلان آب برخوردار می باشند.

مدلهای هیدرولوژیکی, مدلهای سطح زمین, رواناب, VIC-۳L, پایگاه اطلاعاتی Earth۲observe