اسماعیل فروهید - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران راه و ترابری دانشکده تحصیلات تکمی
کامران رحیم اف - گرایشحمل و نقل استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

هدف از این مقاله، بررسی رفتار کودکان در زمان عبور از خیابان به هنگام خروج از مدرسه و در راه آن است. با استفاده از نمونه گیری که به وسیله مشاهده رفتار آنان صورت میگیرد، این نتیجه گرفته خواهد شد که آیا آموزشهایی که در این زمینه از طریق رسانه ها، ساخت پارکهای ترافیکی و یا وسایل کمک آموزشی مانند کتابها داده میشود، به صورت عملی از سوی کودکان اجرا میشود یا خیر. در این نمونه گیری، چهار نوع رفتار خطرناک مد نظر قرار میگیرد: -1 آیا در زمان ایستادن کودکان در کنار خیابان(لبه جدول) به صورت کامل توقف میکنند یا خیر. -2 آیا قبل از عبور از خیابان به اطراف نگاه میکنند. -3 آیا در زمانی که فاصله آنان و وسایل نقلیه کم است، اقدلم به گذر از خیابان میکنند. -4 آیا در زمان عبور میدوند یا به آرامی حرکت میکنند. محدوده سنی مورد مطالعه از هفت سال تا 11 سال(دوره دبستان) در نظر گرفته میشود، زیرا در این سن است که میتوان با آموزش مناسب ترافیکی، کودکان را در عبور و مرور ایمن از خیابانها هدایت کرد. نحوه نمونهگیری به صورت میدانی و مشاهدهای انجام میشود و کودکان در این زمان از کاری که قرار است انجام شود، آگاه نخواهند شد تا بتوان رفتار طبیعی آنان را ارزیابی کرد و البته آمار کودکانی که به همراه والدین عبور میکنند، نیز آورده میشود. در پایان این کار اگر آمار رضایت بخش باشد که میتوان کارهای انجام شده را خوب ارزیابی کرد و در غیر این صورت باید شیوه آموزش را بهبود داد.

ار کودکان، عبور و مرور ایمن، آموزش ترافیکی، نمونه گیری