منصور حاجی حسینلو - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
وحید ترقی - کارشناس ارشد راه و ترابری دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمدرضا احدی - استادیار، عضو هیئت علمی پژوهشکده حمل و نقل وزارت راه و ترابری

جداسازی حرکت عابران پیاده با ترافیک عبوری راه در مقاطع با حجم و سرعت بالا از مسایلی است که علاوه بر تامین ایمنی عابران، روانی ترافیک مسیر مورد نظر را نیز در بر دارد. یکی از روشهای گذر ایمن عابر از این مقاطع احداث گذرگاههای غیر همسطحعابر ( روگذر یا زیرگذر) میباشد. مکانیابی صحیح این نوع گذرگاه عرضی عابر در گروی شناخت صحیح پارامترهای تاثیرگذار است. در این مقاله ابتدا پارامترهای تاثیرگذار در مکانیابی گذرگاه غیرهمسطح از قبیل حجم وسایل نقلیه، حجم عابرپیاده، سرعت وسایل نقلیه، زمان مورد نیاز برای عبور، مشخصات هندسی مقطع، فاصله از گذرگاه عرضی مجاور، اطلاعات تصادفات و کاربری زمین اطراف مورد بررسی قرار گرفته است. هریک از پارامترهای مفروض تحت لایههای اطلاعاتی مجزا در تعریف و در نهایت لایههای مربوط به پارامترهای مکانیابی گذرگاههای عابرپیاده پس از وزندهی به کمک ArcGIS نرمافزار با یکدیگر ترکیب و مکان بهینه گذرگاه عرضی غیرهمسطح عابرپیاده توسط نرمافزار (AHP) روش تحلیل سلسله مراتبی تعیین شده است. به عنوان مطالعه موردی مکان بهینه گذرگاه عابر غیرهمسطح یکی از خیابانهای شریانی شهر ArcGIS تهران تعیین شد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از این روش ضمن صرفهجویی در زمان، نتایج مطلوبی را در تعیین گذرگاههای عرضی غیرهمسطح عابرپیاده ارائه میدهد.

AHP مکانیابی، گذرگاه غیرهمسطح عابر، ایمنی ترافیکو ،ArcGIS :