توسعه مدل دراستیک اصلاح شده برای تعیین آسیب پذیری آبخوان های ساحلی
عنوان مقاله: توسعه مدل دراستیک اصلاح شده برای تعیین آسیب پذیری آبخوان های ساحلی
شناسه ملی مقاله: JR_WSRCJ-3-1_002
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_WSRCJ-3-1_002
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
نیلوفر خوشدوز ماسوله - ۱) دانش آموخته کارشناسی ارشد؛ دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم وتحقیقات تهران؛ دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی؛ گروه مهندسی آب؛ تهران؛ ایران
حسین بابازاده - استادیار؛ دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم و تحقیقات تهران؛ دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی؛ گروه مهندسی آب؛ تهران؛ ایران
سیدحسن طباطبایی - دانشیار؛ گروه مهندسی آب؛ دانشکده کشاورزی؛ دانشگاه شهرکرد؛ شهرکرد؛ ایران
مهدی نادری - ۳) استادیار؛ گروه خاکشناسی؛ دانشکده کشاورزی؛ دانشگاه شهرکرد؛ شهرکرد؛ ایران
خلاصه مقاله:
نیلوفر خوشدوز ماسوله - ۱) دانش آموخته کارشناسی ارشد؛ دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم وتحقیقات تهران؛ دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی؛ گروه مهندسی آب؛ تهران؛ ایران
حسین بابازاده - استادیار؛ دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم و تحقیقات تهران؛ دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی؛ گروه مهندسی آب؛ تهران؛ ایران
سیدحسن طباطبایی - دانشیار؛ گروه مهندسی آب؛ دانشکده کشاورزی؛ دانشگاه شهرکرد؛ شهرکرد؛ ایران
مهدی نادری - ۳) استادیار؛ گروه خاکشناسی؛ دانشکده کشاورزی؛ دانشگاه شهرکرد؛ شهرکرد؛ ایران
در آبخوان های ساحلی، خطر نفوذ آب شور دریا به منابع آب زیرزمینی وجود دارد و از این نظر بررسی آسیبپذیری منابع آب زیرزمینی میتواند در تعیین نقاط آسیبپذیر و حساس آبخوان بسیار موثر باشد. هدف از این پژوهش، بررسی آسیبپذیری سفره آب زیرزمینی جزیره کیش با استفاده از مدل دراستیک و نیز اصلاح آن برای شرایط این سفره ساحلی است. دو پارامتر اختلاف تراز آب دریا با سطح ایستابی آب و فاصله نقطه تا دریا به پارامترهای مدل اضافه و مدل دراستیک اصلاح شده توسعه یافت. برای ارزیابی نتایج مدل، نقشههای آسیبپذیری تولید شده با نقشههای پهنهبندی پارامترهای هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول مقایسه شد. این نقشهها با استفاده از دادههای ثبت و نمونه برداری شده کیفیت آب چاههای جزیره در محیط (GIS) تهیه گردید. مقایسه نتایج مدل دراستیک و دراستیک اصلاح شده با نقشههای هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول جزیره نشان داد که میانگین اختلافها برای مدل دراستیک به ترتیب با ۴۱/۱۷ و ۲۴/۱۰ و مدل دراستیک اصلاح شده به ترتیب با ۶۹/۰ و ۵۵/۰ میباشد که حاکی از مطابقت بیشتر با دادههای مشاهدهای دارد. نتایج مدل دراستیک اصلاح شده نشان داد که ۱/۳۴ درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه دارای پتانسیل آسیب پذیری خیلی زیاد، ۱/۴۸ درصد دارای پتانسیل آسیب پذیری زیاد و ۸/۱۷ درصد نیز دارای پتانسیل آسیب پذیری متوسط می باشد.
کلمات کلیدی: آبخوان ساحلی, آسیب پذیری آبخوان, مدل دراستیک اصلاح شده
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1298037/