تهیهی نقشهی پیشبینی مکانی گونههای گیاهی با استفاده از رگرسیون لجستیک (مطالعهی موردی: مراتع رینه، کوه دماوند)
عنوان مقاله: تهیهی نقشهی پیشبینی مکانی گونههای گیاهی با استفاده از رگرسیون لجستیک (مطالعهی موردی: مراتع رینه، کوه دماوند)
شناسه ملی مقاله: JR_JPHGR-44-1_001
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_JPHGR-44-1_001
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
زینب جعفریان - استادیار گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی، ساری
حسین ارزانی - استاد گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
محمد جعفری - استاد گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
قوام الدین زاهدی - دانشیار گروه جنگلداری، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
حسین آذرنیوند - دانشیار گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
زینب جعفریان - استادیار گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی، ساری
حسین ارزانی - استاد گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
محمد جعفری - استاد گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
قوام الدین زاهدی - دانشیار گروه جنگلداری، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
حسین آذرنیوند - دانشیار گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران
در یک اکوسیستم مرتعی، بین پوشش گیاهی و عوامل محیطی مختلف ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و آنها بر یکدیگر آثار متقابلی میگذارند. از این ارتباط میتوان برای رسیدن به هدف پژوهش پیش رو استفاده کرد که همانا پیشبینی مکانی گونههای گیاهی مرتعی، بر اساس تغییرات مکانی عوامل محیطی موثر بر پوشش مرتعی است. این مطالعه در مراتع رینه، واقع در دامنهی جنوبی کوه دماوند انجام گرفته است. تعدادی از عوامل محیطی شامل ۱۶ ویژگی خاک، ۳ عامل توپوگرافیک و ۱۶ عامل اقلیمی انتخاب شدند. تصاویر ماهوارهای IRS نیز، بهعنوان دادههای کمکی برای مدلسازی مورد استفاده قرار گرفت. نمونهبرداری با روش طبقهبندی تصادفی مساوی انجام گرفت و به حضور و عدم حضور گونههای غالب منطقه توجه شد. روش رگرسیون لجستیک برای تعیین عوامل محیطی موثر و ارائهی مدل برای گونههای غالب مورد استفاده قرار گرفت. نقشههای عوامل محیطی موثر بر گونهها در محیط GIS تهیه شد. برای تهیهی نقشهی عوامل خاکی از روش درونیابی کریجینگ بهکمک نرمافزار زمین آماری GS+ بهره گرفته شده است. برای تهیهی نقشهی پیشبینی تیپهای گیاهی، مدل گونهی غالب هر تیپ بر نقشهی عوامل موثر بر آن گونه، در محیط GIS اعمال شد و نقشهی پیشبینی حضور و عدم حضور برای آن گونه بهدست آمد. آستانهی بهینه برای طبقهبندی حضور و عدم حضور گونهها در تهیهی نقشهی پیشبینی با کمک نمودارهای حساسیت، خصوصیت و صحت کلی تعیین شد. نتایج نشان داد که بالاترین ضرایب همبستگی مربوط به مدل گونه های گراس چندساله و Acantholimon demawendicum با ضریب ۱ است و در مرتبهی بعدی مدل گونه Onorychis corunata با ضریب ۸۷۹/۰ قرار دارد و کمترین ضریب همبستگی نیز مربوط به مدل گونه Astragalus ochrodeucus با ضریب ۰۷۶/۰ است. نتایج پژوهش پیش رو برای مقاصد مدیریتی در توسعهی پایدار اکوسیستمهای مرتعی، حفاظت، احیا، نظارت و ارزیابی این اکوسیستمها کاربرد دارد.
کلمات کلیدی: توپوگرافی, رگرسیون لجستیک, عوامل اقلیمی, نقشهی پیشبینی, ویژگیهای خاک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1298592/