اسداله دیوسالار - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری
محمدرضا حق جو - کارشناسی ارشد شهرسازی
معصومه حبیبی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

شهرنشینی و توسعه شهری یکی از پدیده های عمده دوران معاصر است پیشگامان برنامه ریزی شهری با هدف بهبود کیفیت زندگی شهرنشینی بدنبال هدایت توسعه مناسب شهرها و تعیین بهترین گزینه های راهبردی برای توسعه خصوصا در شهرهای بزرگ می باشند جایگاه تاسیسات زیربنایی شهری در توسعه کمی و کیفی شهر تا بدانجاست که برخی از صاحبنظران به دلیل نقش و جایگاه زیرساخت ها در توسعه آن را مترادف با میزان رشد و توسعه شهر بکار می برند بدلیل این جایگاه حیاتی در شهر از آن به شبکه های زیربنایی یا شبکههای حیاتی شهر یادمی شود هدف این پژوهش سنجش توان توسعه شهر مبتنی بر تاسیسات زیربنایی است روش تحقیق از نظر هدف نظری - کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی - تحلیلی است. ایفته های تحقیق گویای آن است که بطور کلی توجه به تاسیسات زیربنایی و توان سنجی علیرغم کلیدی بودن جایگاه آن در توسعه شهرها مورد غفلت قرار میگیرد لذا پیشنهادمی شود شهررا همانند یک سیستم درنظر گرفت و در طرحهای توسعه شهری توان توسعه شهر را در همه ابعاد خصوصا تاسیسات زیربنایی سنجید.

تاسیسات زیربنایی شهری ،تونل مشترک تاسیسات شهری، توسعه شهری، طرحهای توسعه شهری، سنجش