خشایار دانش ناروئی - استادیار گروه مهندسی صنایع، دانشکده صنعت و معدن خاش، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

دیجیتالی شدن و هوشمندسازی فرایند تولید نیاز صنعت امروز است. صنایع تولیدی در حال حاضر از تولید انبوه بهتولید سفارشی تغییر می کنند. پیشرفت های سریع در فناوری های تولید و کاربرد آنها در صنا یع، به افزایش بهره وریکمک می کند. واژه صنعت ۴.۰ مخفف چهارمین انقلاب صنعتی است که به عنوان سطح جدی دی از سازماندهی و کنترل برکل زنجیره ارزش چرخه عمر محصولات تعریف می شود. این نیازهای شخصی به طور فزاینده ای سفارشی سازی شدهاست. صنعت ۴.۰ هنوز بصری است اما یک مفهوم واقع بینانه است که شامل اینترنت اشیا، اینترنت صنعتی، تولید هوشمندو تولید مبتنی بر ابر است. صنعت ۴.۰ به ادغام دقیق انسان در فرایند تولید مربوط می شود تا پیشرفت مستمر داشته باشدو بر فعالیت های دارای ارزش افزوده و اجتناب از افزایش ضایعات تمرکز کند. هدف از این مقاله ارائه نمای کلی صنعت ۴.۰ ومطالعه روندها و جریان های جدید مربوط به آن و شناسایی چالش ها و مسائل پیش آمده برای اجرای صنعت ۴.۰ می باشد.

صنعت ۴.۰ ، تولید هوشمند، سیستم های سایبری فیزیکی، فراگیری ماشین