مهسا فغفوریان - کارشناس شهرسازی، دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه
عاطفه صداقتی - کارشناس شهرسازی

از نیازهای مهم برای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، ایجاد سیستم حمل و نقل کامل ، منظم ، گسترده و کارآمد می باشد. امروزه کشورهایی از لحاظ اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی در حال رشد هستند که از یک سیستم کامل برخوردار باشند. ولی همان طور که می دانیم هر توسعه ای به خصوص توسعه در صنعت حمل و نقل دارای یک سری خصوصیات و ویژیگیهای مهم می باشد که در کنار آن ویژیگیهای منفی اینگونه توسعه را نیز باید در نظر گرفت تا توسعه ما حالتی پایدار پیدا کند. در این میان راه آهن از جمله سیستم های حمل و نقل است که پس از پیدایش ، با توجه به برتری های آن از رشد و توسعه چشمگیری برخوردار شده است هم زمان با توسعه شبکه ، فن آوری راه آهن در زمینه های شهری و بین شهری به سرعت های بالادست یافته است.خطوط راه آهن دارای اثرات مثبت و منفی برروی محیط زیست می باشند. این اثرات ممکن است بر وضعیت و رفتارهواشناسی، زیست شناسی، فرهنگ، آثار باستانی و غیره تأثیر گذاشته و به شدت موجب تغییر و پیچیدگی آن شود.درنتیجه با توجه به اهمیت اثرات مثبت احداث سدها، لازم است اثرات منفی زیست محیطی راه آهن جهت توسعه پایدار به حداقل رسانده شود. ارزیابی اثرات زیست محیطی یک دیدگاه تلفیقی عملیاتی شده و اجرایی درجهت توسعه پایدارمی باشد، دیدگاهی که نظامی به هم پیوسته را دایر براین که همه چیز در محیط زیست و با محیط زیست به پایداری می رسد مد نظر قرار می دهد.در این پژوهش با تأکید بر اثرات مثبت و منفی زیست محیطی راه آهن و ارزیابی زیستمحیطی ، سعی شده است با استفاده از تکنیکSWOT راهبردهایی جهت تقلیل اثرات منفی ارائه شود تا زمینه توسعه پایدار فراهم گردد.

راه آهن، محیط زیست، اثرات ریست محیطی، ارزیابی،توسعه پایدار