کاوه صبری لقایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده فناوری های نوین و مهندسی هوافضا، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سعید محمودخانی - استادیار گروه هوافضا، دانشکده فناوری های نوین و مهندسی هوافضا، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

در این مقاله عملکرد لایه میراکننده مقید ویسکوالاستیک در افزایش مرزهای فلاتر در مقایسه با عمکرد آن در کاهشارتعاشات برای پنل تخت با عرض بی نهایت مورد بررسی قرارگرفته است. بررسی ها برای دو حالت پوشش سرتاسری و موضعیانجام شده است. برای مدلسازی نیز، لایه مقید کننده و پنل اصلی به صورت مدل اویلر- برنولی و هسته با احتساب کرنشراستای ضخامت و نظریه های مرتبه بالای برشی مدل سازی شده و همچنین برای شبیه سازی بارهای آیرودینامیکی از تئوریپیستون مرتبه اول استفاده شده است. برای حل مسئله از روش اجزا محدود با المان های سه گرهی یک بعدی استفاده شدهاست که توابع شکل لایه بالا و پایین به صورت هرمیتی و برای هسته تابع شکل لاگرانژی در نظرگرفته شده است. در نهایتنتایج برای دو نوع ماده ویسکوالاستیک مختلف ارائه شده است که شامل نتایج حاصل از بررسی اثر پارامترهای هندسی برمرز فلاتر و میرایی ارتعاشی در دو حالت پوشش سراسری و پوشش موضعی لایه میراکننده مقید شده است. نتیجه مهم وقابل توجه بدست آمده عدم مطلوبیت استفاده از لایه میراکننده برای افزایش مرز فلاتر با استفاده از یکی از موادویسکوالاستیک درنظرگرفته شده در این مطالعه است. این در حالیست که همین ماده همچنان از عملکرد مناسبی برایکاهش ارتعاشات سازه برخوردار است.

فلاتر ورق، ویسکوالاستیک، لایه میراکننده مقید، پوشش موضعی، ارتعاشات سازه ساندویچی