زهرا علیزاده - کارشناس ارشد، پرستاری اطفال، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مقدمه: رگ گیری یکی از شایع ترین و اضطراب آورترین تجربه های بستری و بیماری در کودکان است. تسهیل در رگ گیری موجب صرفه جویی در وقت، هزینه، کاهش خطر عفونت و حفظ امنیت بیمار می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر مقایسه دو روش استفاده از دستگاه رگ یاب و روش متداول رگ گیری بر اضطراب و شاخص های فیزیولوژیک کودکان بود. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود. ۶۲ کودک ۳ تا ۶ ساله که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، در گروه مداخله به روش رگ گیری با دستگاه رگ یاب و در گروه کنترل به شیوه متداول رگ گیری شدند. پاسخ های اضطرابی، تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، میزان فشار خون، درصد اشباع اکسیژن خون در دو گروه ۵ دقیقه قبل و بعد از رگ گیری اندازه گیری شد. بدین منظور از مقیاس اضطراب Yale Preoperative Anxiety Scale (YPAS) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی و تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: شاخص های فیزیولوژیک تعداد ضربان قلب (۰۰۱/۰>P) و تعداد تنفس (۰۰۲/۰P=) پس از مداخله تفاوت معناداری داشت (۰۰۱/۰>P)، اما درصد اشباع اکسیژن خون ( ۱۳/۰P=)، فشار خون سیستولیک (۳۱/۰P=) و فشارخون دیاستولیک (۷۶/۰P=) معنادار نبودند. میانگین نمره شدت اضطراب بعد از انجام پروسیجر در گروه مداخله ۹۴/۱±۷۷/۱۳ و در گروه کنترل ۴۴/۲±۱۸ بود (۰۰۱/۰P=). این نتایج نشان داد میزان اضطراب بعد از رگ گیری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی دار آماری داشته است (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت روش رگ گیری با دستگاه رگ یاب در کاهش اضطراب و متعادل نگه داشتن شاخص های فیزیولوژیک کودکان ۳ تا ۶ ساله، می توان از این شیوه رگ گیری به عنوان یک شیوه مناسب در بخش های داخلی کودکان استفاده کرد.

اضطراب, رگ گیری, کودکان, شاخص های فیزیولوژیک