علی مردانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان،گروه معماری،آبادان،ایران

شهر مجموعه ای فرهنگی - کالبدی است که بر اساس نیازها، فعالیت ها و رفتارهای ساکنان شکل گرفته است. انسان ها بسته به نیازهای فردی خود فعالیت کرده و الگوهای رفتاری خاص خود را عرضه می کنند. همان طور که فضاها از یک سو آیینه ی تمام نمای فعالیت ها و الگوهای رفتاری یک جامعه می باشند، از سوی دیگر فضاها بر فعالیت و رفتارهای ساکنان تأثیر شدیدی می گذارند. محلات قدیمی و تاریخی تنها متعلق به ساکنان آن محله ها نیستند، بلکه با داشتن عناصر کالبدی ویژه و منحصر به فرد که از تاریخ و هویت پیشین به جا مانده اند، متعلق به مردم شهر و حتی کشورهستند. امروزهاستانداردگرایی در طراحی فضاها و ساختمان ها، تکنولوژی به کار رفته در ساخت و سازها و نوع مصالح به کار رفته و در نتیجه شباهت بیش از اندازه ی شهرها و فضاهای شهری با یکدیگر، سبب گردیده است که مردم نسبت به محله و محله زندگی خود احساس تعلق کم تری داشته باشند و به واسطه ی همین بی هویتی ست که امروزه بیش ترازقبل شاهد جابه جایی افراد یک محله به محله ای دیگر و حتی از شهر و کشور خود به شهر و کشوری دیگر هستیم؛ دراین مقاله به روش توضیحی تحلیلی ابتدا به تعریفی از هویت وهویت کالبدی پرداخته و تاثیراتی را که بافت های تاریخی به جا مانده از دوره های تسلط انگلیسی ها بر منابع نفتی وشهرهای نفت خیز ایران نظیر آبادان، داشته اند و خصوصیات منحصر به فرد تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و کالبدی در کنار رویدادهای خاطره انگیز و حوادثی که موجب تمییز مکانی از مکان دیگر می شوند و فضاها و خاطرات جمعی همگی در هویت بخشی به شهر و محله مؤثر بوده اندرا بررسی نماید

بافت شهری، هویت، هویت شهری، کالبد، محله ی بریم