لعبت زبردست - استادیار گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، پردیس فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
جهانبخش بالیست - دانشجوی دکترای محیط زیست، دانشکده محیط زیست، پردیس فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

صنعت گردشگری، یکی از بخشهای مهم و سریع الرشد اقتصادی در سراسر جهان است که منافع متعدد اقتصادی را برای بسیاری از کشورهای جهان ایجاد کرده است. ارتباط نزدیک این صنعت با محیطهای طبیعی و میراثهای فرهنگی باعث شده است که اثرات منفی آن بر محیط زیست نمود ویژه ای داشته باشد و به همین دلیل هم مفهوم توسعه پایدار و درخور، چندین ده ه است که در برنامه ریزی گردشگری در سراسر جهان مطرح و این مسئله باعث شده است تا در کنار اشکال متعارف و شناخته شده گردشگری، انواع پایدارتری از این فعالیت به عنوان گردشگری جایگزین در سراسر جهان شکل گرفته و در حال رشد و توسعه میباشد . گردشگری علمی یکی از این انواع پایدارتر گردشگری است که شامل بازدید تعدادی از گردشگران از یک جاذبه علمی و یا با هدفی علمی میباشد. با توجه به پتانسیلهای مطالعات و بررسیهای علمی فراوان موجود در جغرافیای پهناور کشور ایران از یکسو و وجود مراکز دانشگاهی و پژوهشی جهان تراز در این کشور، در این مقاله سعی شده است که به بررسی جنبه های راهبردی توسعه این نوع از گردشگری در کشور ایران در راستای دستیابی به توسعه پایدار پرداخته شود.

گردشگری علمی، برنامه ریزی راهبردی محیط زیست، گردشگری، توسعه پایدار