سارا پورکریمی - گروه شیمی و مهندسی شیمی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
مریم صابردل ساده - دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران
احمد حلاجی ثانی - آزمایشگاه تحقیقاتی سوخت زیستی، دانشکده فنی کاسپین، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران

امنیت انرژی، تجدید پذیری و نگرانی از تغییرات آب و هوایی سبب شد تا محققان به دنبال جایگزینی برای منابع انرژی حاضر باشد. تولید سوخت زیستی از منابع نسل سوم یعنی جلبک ها از گزینه های جذاب است. در این مطالعه پیرولیز کاتالیستی توده زیستی سرخس آزولا با کاتالیست های HZSM-۵، ۳% Ni/HZSM-۵در دو محفظه استوانه ای با هدف افزایش کیفیت نفت زیستی تولیدی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور پیرولیز توده زیستی سرخس آزولا در دو حالت مستقیم و کاتالیستی در شرایط عملیاتی بهینه انجام و نتایج آنها با هم مقایسه می شود. نتایج نشان می دهد استفاده از کاتالیست باعث کاهش بازده تولید نفت زیستی، افزایش ارزش حرارتی بیشینه و بازده انرژی نفت زیستی می شود. کاتالیست زئولیت در مقایسه با کاتالیست نیکل بر پایه زئولیت باعث افزایش بازده تولید نفت زیستی، بازده انرژی و کاهش ارزش حرارتی می شود. همچنین استفاده از کاتالیست نیکل بر پایه ژئولیت توانسته تا ۷۴,۷ درصد ارزش حرارتی و ۲۸ درصد بازده انرژی را نسبت به محصول فرایند غیرکاتالیستی افزایش دهد.

آزولا، پیرولیز، کاتالیست، نفت زیستی، Ni/HZSM-۵، HZSM-۵