فراز خان بلوک - پژوهشکده مهندسی شیمی و نفت، پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران، تهران، ایران.واحد پژوهش و فناوری، پتروشیمی جم، عسلویه، ایران
اکبر بوالحسنی - واحد پژوهش و فناوری، پتروشیمی جم، عسلویه، ایران
سروش کرمیان - واحد پژوهش و فناوری، پتروشیمی جم، عسلویه، ایران
شاهین حسینی - واحد پژوهش و فناوری، پتروشیمی جم، عسلویه، ایران
علی درویشی - واحد پژوهش و فناوری، پتروشیمی جم، عسلویه، ایران
رضا راشدی - واحد پژوهش و فناوری، پتروشیمی جم، عسلویه، ایران

پروپیلن بعد از اتیلن به عنوان دومین ماده پایه پرمصرف صنعت پتروشیمی در دنیا محسوب میشود. پروپیلن به عنوان خوراک برای تولید پلیمرهای مختلف و محصولات میانی به کار میرود. میزان نیاز به پروپیلن تا سال ۲۰۲۵ به ۹۵ میلیون تن در جهان افزایش خواهد یافت در حالیکه این میزان در سال ۲۰۲۰ در حدود ۷۹ میلیون تن بوده است. در این پژوهش سعی شده است که تکنولوژی های مختلف جهت افزایش تولید پروپیلن از جریان های ۴ اتم کربن به بالا مورد بحث و بررسی قرار گیرد. این تکنولوژی ها شامل OCC، OMEGA، OCP، OCT، DPT و Propylur است. هدف اصلی از این تکنولوژی ها افزایش نسبت پروپیلن به اتیلن (P/E) در واحدهای صنعتی تا میزان ۴ است.

پروپیلن، جریان های ۴ کربنه، نسبت P/E