خسرو ابراهیم - دانشگاه شهید بهشتی
مریم نورشاهی - دانشگاه شهید بهشتی
عبدالحسین طاهری - دانشگاه آزاد اسلامی
محمود نیک سرشت - دانشگاه آزاد اسلامی

هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه دوره زمانی ۱۰،۵و۱۵ ثانیه انقباض ایستا در روش کششی انقباض آرام- برگشت- حفظ- استراحت (SRHR)بر کشش عضلات همسترینگ مردان غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور تعداد ۳۰مرد غیر ورزشکار با میانگین(سن :۲/۱ ± ۲۰ سال قد:۱/۵ ±۱۷۱ سانتیمتر و توده بدن: ۶/۳ ± ۶۸ کیلو گرم) بصورت تصادفی در یکی از گروه های تجربی سه گانه به ترتیب با ۱۰،۵و۱۵ ثانیه MVIC قرار گرفتند. اندازه گیری های دامنه کشش عضلات همسترینگ در پیش و پس آزمون، با استفاده از آزمون SLR و بوسیله گونیامتر اجرا گردید. برنامه های تمرین شامل اجرای یک نوبت با سه تکرار تمرین کششی(PNF- SRHR)در هر نوبت بود که حجم آن در پایان برنامه تمرین به سه نوبت با سه تکرار افزایش یافت. آزمودنی ها سه جلسه در هفته و به مدت ۶ هفته تمرین کردند. پس از دوره تمرین ، مجددا از آزمودنی ها آزمون SLR بعمل آمد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کلموگروف اسمیرنف t وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA)استفاده شد. نتایج نشان داد اگر چه دامنه کشش عضلات همسترینگ در هر سه گروه به صورت معنی دار در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش یافته است. اما بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. یعنی با طولانی تر شدن زمان MVIC افزایش بیشتری در انعطاف پذیری مشاهده نشد.

MVIC, PNF, آزمونSLR