حجت الله نیک بخت - دانشگاه آزاد اسلامی
احمد عبدی - دانشگاه آزاد اسلامی
خسرو ابراهیم - دانشگاه شهید بهشتی

چکیدههدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر یک دوره تمرین استقامتی بر کلاژن ۱۸ پلاسمایی و عضله قلبی موشهای نر ویستار بود.و تمرین (C) ۱۳۵ گرم) به طور تصادفی به دو گروه کنترل - ۶ هفتهای و ۱۲۵ - روش شناسی: ۱۶ سر موش صحرایی نر ویستار ( ۴تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل ۸ هفته، ۵ روز در هفته، به مدت ۲۰ تا ۶۰ دقیقه و سرعت ۲۸ تا ۳۴ متر در دقیقه بود. (T)۷۲ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونهگیری خون و بافت برداری انجام شد. مقدار کلاژن ۱۸ به روش الایزا اندازهگیری شد.تجزیه و تحلیل شد. نتایج: مقدار کلاژن ۱۸ پلاسمایی α<۰/ مستقل در سطح معنیداری ۰۵ t دادهها با استفاده ازپس از هشت هفته فعالیت (T=۴۰/۴۷۶±۱۱/۹۳۳ ،C=۲۰/۰۸۰±۳/ و عضله قلبی ( ۱۶۹ (T=۰/۸۳۹±۰/۰۷۹ ،C=۰/۷۲۱±۰/۱۴۲)بحث و نتیجهگیری: افزایش کلاژن .( P=۰/ ورزشی افزایش داشت، ولی این افزایش فقط در سطح عضله قلبی معنیدار بود ( ۰۴۶۱۸ احتمالا نشان دهنده تاثیر فعالیتهای ورزشی بر مهار رگزایی بوده و گواه دیگری بر اثرات ضد سرطانی فعالیتهای ورزشیمیباشد.

تمرین استقامتی, کلاژن ۱۸ پلاسمایی و بافت قلب, موشهای نر ویستار