فراهم احمد زاده - استادیار پژوهشکده علوم محیطی
نگار امیری - دانش آموخته کارشناسی ارشد تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستم ها، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
الهام ابراهیمی - دانش آموخته پژوهشکده علوم محیطی

امروزه مشخص شده پیش­بینی پتانسیل توزیع گونه­های در خطر انقراض با استفاده از روش­های مد­­لسازی به شدت سودمند بوده و استفاده از این روش­ها کمک بزرگی به حفاظت و مدیریت اکولوژیکی می­کند. قورباغه پادراز جنگلی (Rana pesudodalmatina) از جمله گونه­های بومی انحصاری ایران است. در این مطالعه اطلاعات حضور قورباغه پا دراز جنگلی از طریق پایش میدانی در زیستگاه­های فعلی گونه گردآوردی گردید و ۱۹ متغیر اقلیمی از پایگاه داده Worldclim استخراج شد. در مرحله بعدی با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، همبستگی بین متغیرهای اقلیمی با ضریب همبستگی ۰.۷۵ مورد سنجش قرار گرفت  و سپس متغیرهای دارای همبستگی بالا از فرآیند مدل­سازی حذف شدند. مدل­سازی توزیع گونه­ای قورباغه پا دراز جنگلی با استفاده از بسته آماری sdm که شامل مدل­های GLM، GAM، RF، MARS، CART، FDA، BRT و SVM می­باشد در محیط نرم­افزارR انجام شد. در نهایت با استفاده از مدل­سازی ترکیبی[۱] به عنوان یک فرآیند سنتز نتایج مدل­های فردی برای افزایش دقت قدرت پیش­بینی، یک نقشه ترکیبی جامع به­دست آمد. نتایج حاصل از مدل ترکیبی برای تعیین پتانسیل­های زیستگاهی قورباغه پا دراز جنگلی در ایران پیش­بینی می­کند در شرایط اقلیمی حاضر جنگل­های هیرکانی دارای حداکثر پتانسیل توزیع برای این گونه هستند. همچنین از نتایج ارزیابی مدل­ها نشان داد شاخص AUC  و TSS وضعیت بهتری داشته و مدل SVM بیشترین درجه اعتبار است. علاوه بر این نتایج حاصل از سنجش اهمیت هر یک از متغیرها نشان داد BIO۶ بیشترین و BIO۱۹ کمترین اهمیت را برای این گونه دارند. 

قورباغه پادراز جنگلی, بسته آماری sdm, مدل سازی توزیع گونه ای, مدل ترکیبی