تدوین مدل علی رابطه میان چشم انداز زمان آینده و خودتنظیمی بلندمدت با تحول شغلی؛ تلویحاتی درباره مشاوره روان شناختی با والدین دارای فرزند نوجوان
عنوان مقاله: تدوین مدل علی رابطه میان چشم انداز زمان آینده و خودتنظیمی بلندمدت با تحول شغلی؛ تلویحاتی درباره مشاوره روان شناختی با والدین دارای فرزند نوجوان
شناسه ملی مقاله: JR_FCP-10-2_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_FCP-10-2_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
عبداله محمدی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرمآباد. ایران.
عزت اله قدم پور - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد. ایران
فضل الله میردریکوند - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه لرستان، خرم آباد. ایران
محمدعلی سپهوندی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم;آباد. ایران
خلاصه مقاله:
عبداله محمدی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرمآباد. ایران.
عزت اله قدم پور - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد. ایران
فضل الله میردریکوند - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه لرستان، خرم آباد. ایران
محمدعلی سپهوندی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم;آباد. ایران
یکی از نگرانیهای شدید خانوادهها، انتخاب مسیر شغلی و هدایت تحصیلی فرزندان نوجوان است. پژوهش های فراوانی به بررسی تحول شغلی در گروههای گوناگون پرداخته اند، ولی پژوهشی که به مدلیابی تحول شغلی در نوجوانان پرداخته باشد، تاکنون انجام نشده است. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علی از رابطه میان چشم انداز زمان آینده و خودنظم جویی بلندمدت بر تحول شغلی با توجه به نقش واسطه ای نگرش به مدرسه در فرزندان نوجوان خانوادههای شهر سنندج انجام شد. روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. از میان جامعه دانش آموزان نوجوان مقطع متوسطه اول شهر سنندج تعداد ۲۸۴ نفر به روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب و به ابزارهای خودگزارشی چشم انداز زمان آینده (۲۰۰۸) Husman & Shell، خودنظم جویی نوجوانان Dias, Castillo & Moilanen, (۲۰۱۴)، نسخه تجدیدنظر شده مقیاس ارزیابی نگرش به مدرسه McCoach & Siegle (۲۰۰۳) و نسخه استرالیایی سیاهه کوتاه تحول شغلی Creed & Patton (۲۰۰۴) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار AMOS و SPSS انجام گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که تحول شغلی با اطلاع از تراز چشم انداز زمان آینده و نگرش به مدرسه پیش بینی شد؛ خودنظم جویی بر نگرش به مدرسه و تحول شغلی به طور مستقیم تاثیری نداشتند؛ نگرش به مدرسه تاثیر علی و مستقیمی بر تحول شغلی نداشت. همچنین چشم انداز زمان و خودنظم جویی با میانجیگری نگرش به مدرسه اثر غیرمستقیم بر تحول شغلی نداشت. یافته های این پژوهش موید تاثیر معنی دار چشم انداز زمان آینده بر تحول شغلی فرزندان نوجوان خانواده های شهر سنندج است.
کلمات کلیدی: چشم انداز زمان آینده, خودنظم جویی بلندمدت, نگرش به مدرسه, تحول شغلی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1300911/